Ποιος τις καθιέρωσε;
Έχει γραφτεί ήδη πολλές φορές ότι οι μαθητικές παρελάσεις στην Ελλάδα καθιερώθηκαν από το δικτάτορα Ι. Μεταξά που κι αυτός με τη σειρά του τις «δανείστηκε» από τη ναζιστική Γερμανία του Χίτλερ και τη φασιστική Ιταλία του Μουσολίνι. Πουθενά στην ΕΕ δε γίνονται πλέον μαθητικές παρελάσεις εκτός από Ελλάδα και Κύπρο!
Ποιους στόχους εξυπηρετούν;
Στην ουσία απολύτως κανένα. Αντίθετα, χάνονται άδικα ώρες μαθημάτων τρέχοντας αργότερα να καλύψουν τη χαμένη ύλη, καταργούν 2 από τις σχολικές αργίες που έχουν οι μαθητές για περαιτέρω ξεκούραση ή/και διάβασμα.
Και να μάθαινε στο τέλος κανείς τι έγινε εκείνες τις μέρες; Αντί για ιστορική προσέγγιση των ζητημάτων, οι μαθητές τρώνε τον ήλιο και την ορθοστασία στα σχολικά γήπεδα κάνοντας πρόβες βηματισμού. Και καθόλου πρωτότυπο δεν είναι πλέον να βλέπει κανείς στις εφημερίδες ότι οι μαθητές μπέρδεψαν τις επετείους και λένε για τους Τούρκους που πήγαν να μπουν με τα τανκς στο Πολυτεχνείο κι άλλα μαργαριτάρια. Είναι αμφίβολο πάντως αν είναι των μαθητών το φταίξιμο, αφού πιο πολύ κουρδίζουμε ρομπότ εκείνες τις μέρες παρά διδάσκουμε ιστορία.
Ή μήπως έχουν στόχους;
Οι μαθητικές παρελάσεις, ως καθαρά μιλιταριστικές εκδηλώσεις, καλλιεργούν στη νέα γενιά την ψυχολογία της μαζικής πειθαρχίας. Η πανομοιότυπη ωσάν «στρατευμένη μαθητιώσα νεολαία» υποχρεούται να δείξει την υποταγή και σεβασμό της στην πολιτική και εκκλησιαστική εξουσία με το να στρίβουν το κεφάλι τους και να χαιρετούν, κι αυτοί να τους καμαρώνουν.
Δημιουργούν διακρίσεις αφού οι ψηλοί μπαίνουν μπροστά, οι κοντοί πίσω, οι αριστούχοι στο άγημα και οι υπόλοιποι παρακάτω.
Το γνωστό παράδειγμα του αριστούχου Αλβανού μαθητή στην Ελλάδα Οδυσσέα Τσενάι δείχνει και πώς οι μαθητικές παρελάσεις μπορούν να αποτελέσουν μια πολύ καλή αφορμή για τους ρατσιστές, εθνικιστές και φασίστες για την προπαγάνδα τους.
Πώς λοιπόν όλα αυτά συμβάλλουν στη διαμόρφωση ελεύθερων και ανεξάρτητων συνειδήσεων που είναι στόχος της εκπαίδευσης; Πόσο κοντά στην παιδική ψυχή είναι τέτοιου είδους στρατοκρατικές εκδηλώσεις;
Τι μπορούμε να κάνουμε;
Στα σχολεία υπάρχουν άλλοι αποτελεσματικοί τρόποι για να καλλιεργηθεί η ιστορική μνήμη και να βοηθηθούν οι μαθητές να εμβαθύνουν στην ανάλυση και στο νόημα των ιστορικών γεγονότων. Με θεατρικές, μουσικές και χορευτικές εκδηλώσεις, συζήτηση με ανθρώπους που έζησαν τα γεγονότα, αξιοποίηση διαφόρων πηγών μπορούν να μεταδοθούν τα μηνύματα της ελευθερίας και της ειρήνης.
Να παλέψουμε μαθητές και εκπαιδευτικοι ενωμένοι για:
- Κατάργηση των μαθητικών παρελάσεων – κατάλοιπο ολοκληρωτικών καθεστώτων.
- Βιβλία απαλλαγμένα από τον εθνικισμό και τη θρησκοληψία.
- Δημοκρατικό σχολείο, χώρο σεβασμού της διαφορετικότητας και ελεύθερης διακίνησης ιδεών – θρησκευτικών και πολιτικών.
ευτυχως που διαβαζουμε και τετοια κειμενα. ευτυχως...
ΑπάντησηΔιαγραφήΜάλλον θα έπρεπε να ντρέπεστε και μόνο που συζητάτε τέτοια θέματα. Για το αν τα παιδιά δε γνωρίζουν τι γιορτάζουμε αυτές τις ημέρες, μάλλον θα πρέπει να δείτε στον καθρέπτη για να δείτε ποιός φταίει. Το ότι τα παιδιά σήμερα είναι άβουλα όντα, χωρίς στόχους, χωρίς όραμα και χωρίς πίστη σε ότι κάνουν οφείλετε σε κάτι τύπους σαν εσάς. Αφήστε τη νεολαία της χώρας μας μπροστά στην τηλεόραση να αποχαυνόνετε, σε ριάλιτι τύπου big brother και μπροστά στις οθόνες του υπολογιστή σε έναν virtual κόσμο και θα δείτε σε λίγα χρόνια που θα κλαίμε όλοι ομαδικά για τη κατάντια της νεολαίας μας. Μάλλον πρέπει να βάλετε τον ποπό σας κάτω να δείτε και να εκπαιδεύσετε τους μαθητές μας με διαφορετικό τρόπο. Εσείς οι εκπαιδευτικοί μόνο μπορείτε να αλλάξετε τη νοοτροπία των μαθητών. Αντί λοιπόν να κάθεστε στις καφετέριες και να φιλοσοφείτε, περάστε άμεσα σε πράξεις πριν είναι πολύ αργά για τα παιδιά μας.
ΑπάντησηΔιαγραφήπαροτι δεν ειμαι εκαπιδευτικός, θα επρεπε νομιζω και εσεις ως γονιος που φανταζομαι οτι θα είστε, να δειτε επίσης τον εαυτό σας στον καθρέφτη. Η αγωγή. η γνωση της ιστορίας, ο σεβασμός στα ιερά και όσια, όπως τα εννοεί ο καθείς, σε καμμιά περίπτωση δεν περνάει από τις γραμμές της παρέλασεις. Ούτε βέβαια η μνήμη και τα όσα οφείλουμε η μας οφείλουν παλιότεροι η νεότεροι. Οι παρελάσεις γίνονται άρεγε για να αποτίσουμε φόρο τιμής στους πεσόντες, η στον εκάστοτε δημαρχο νομαρχη και λοιπούς που στέκονται και τους χαιρετούν τα παιδιά μας. Κιαν θεωρείτε ένδειξη σεβασμού αυτόν τον χαιρετισμό, απαιτείστε τον ίδιο από όλους αυτούς για εσάς και εμάς και αφήστε τους εκπαιδευτικούς να κάνουν την δουλειά τους και να έχουν το θάρρος της γνώμης τους.
ΑπάντησηΔιαγραφήΤον καθρέπτη αγαπητέ μου φίλε τον κοιτώ κάθε πρωί που ξυπνάω και κάθε βράδυ πριν κοιμηθώ χωρίς να φοβάμαι, γιατι προσπαθώ τις αρχές και τις αξίες να τις περάσω στα παιδιά μου τώρα που είναι μικρά. Να σέβονται και να εκτιμούν εκείνους που έδωσαν τη ζωή τους και το αίμα τους για να μπορώ εγώ και εκείνα να ζούμε και μιλάμε ελεύθερα σήμερα. Τώρα για το αν οι παρελάσεις γίνονται για του δημάρχους και τους λοιπούς που λες εμένα δε μου καίγεται καρφί, θεωρώ και πιστεύω ότι πρέπει να γίνεται όπως και εσύ αναφέρεις για απότιση ενός ελαχίστου φόρου τιμής σε όλους αυτούς. Τώρα για το τελευταίο στο οποίο αναφέρεσται δεν μπαίνω καν στον κόπο να απαντήσω γιατί θεωρώ ότι προσβάλει τη νοημοσύνη μου. Τέλος όσον αφορά τους εκπαιδευτικούς δεν αμφιβάλλω ότι πρέπει να έχουν το θάρρος της γνώμης τους (και έτσι πρέπει να γίνεται) απλώς θεωρώ ότι πρέπει να βλέπουν λίγο πιο σφαιρικά και όχι τόσο απόλυτα και κάθετα κάποια θέματα όπως το παραπάνω.
ΑπάντησηΔιαγραφή