Τετάρτη 15 Ιουνίου 2011

Δημιουργία «αυτόνομων» νησιών

TOY ΙΩΑΝΝΗ ΜΑΧΑΙΡΙΔΗ

Βρεθήκαμε σήμερα όλοι εδώ στην πανέμορφη Τήνο για να συζητήσουμε για το Μέλλον των ευρωπαϊκών μας νησιών. Να Σχεδιάσουμε λαμβάνοντας υπόψη μας τις Προκλήσεις και να προτείνουμε Νέες (Στρατηγικές) Πολιτικές στο πλαίσιο της Στρατηγικής για την Ευρώπη 2020.  Και για αυτό είμαστε  όλοι εδώ, εκπρόσωποι της κυβέρνησης, των τοπικών αρχών, του ευρωπαϊκού κοινοβουλίου και άλλων ευρωπαϊκών οργάνων, πανεπιστημιακοί, τεχνοκράτες αλλά και απλοί πολίτες που αγωνιούν  για το μέλλον των νησιών μας.

Νησιώτες που γνωρίζουν πολύ καλύτερα από όλους τι σημαίνει ΝΗΣΙΩΤΙΚΟΤΗΤΑ. Τι σημαίνει να ζεις μόνιμα σε έναν μικρό παράδεισο από πλευράς φυσικού κάλλους και κλιματικών συνθηκών αλλά να στερείσαι βασικών υπηρεσιών, όπως π.χ. στοιχειώδη ιατρική περίθαλψη.
Να μένεις αποκλεισμένος στο νησί σου λόγω καιρικών συνθηκών και να μην μπορείς να φύγεις με κανέναν μεταφορικό μέσο γιατί απλά  οι καιρικές συνθήκες δεν το επιτρέπουν. Να θέλεις να διεκπεραιώσεις μια υπόθεση σου και για το σκοπό αυτό να πρέπει να αλλάξεις δυο-τρεις συγκοινωνίες για να φθάσεις στο διοικητικό κέντρο της περιφέρειας.
Δεν συζητάμε για το χαμένο χρόνο αλλά σίγουρα δεν μπορούμε να παραβλέψουμε το κόστος με το οποίο επιβαρύνεται ο πολίτης και είναι δυσβάσταχτο.
Να θέλεις να εξάγεις τα προϊόντα που παράγεις αλλά το κόστος μεταφοράς να τα βγάζει εκτός αγοράς γιατί απλούστατα είναι ακριβότερα από τα αντίστοιχα προϊόντα που προωθούνται από ηπειρωτικές περιοχές παρόλα που ποιοτικά είναι καλύτερα.

Είναι αναρίθμητα τα παραδείγματα που μπορώ να καταθέσω για να μιλήσω  με όρους νησιωτικότητας. Γιατί η νησιωτικότητα έχει τους δικούς της κώδικες, τη δική της σημειολογία και σίγουρα τα δικά της μοναδικά προβλήματα. Προβλήματα που διαφοροποιούνται από νησί σε νησί.

Επομένως, μια νησιωτική περιφέρεια μπορεί να διαφοροποιηθεί σε σχέση με μια άλλη περιφέρεια από το βαθμό της γεωγραφικής της απομόνωσης. Κι αυτό μπορεί να γίνει αμέσως αντιληπτό, εάν συγκρίνουμε τη νησιωτική περιφέρεια Ν. Αιγαίου με τη νησιωτική περιφέρεια της Κρήτης. Υπάρχει θέμα σύγκρισης; Σαφώς και όχι.
Το Ν. Αιγαίο είναι μια νησιωτική περιφέρεια αλλά και ένα αρχιπέλαγος διάσπαρτων και απομακρυσμένων μεταξύ τους νησιών με διαφορετικές ταχύτητες ανάπτυξης, ενώ η Κρήτη διαθέτει όλα τα χαρακτηριστικά μιας ηπειρωτικής περιοχής με μόνο στοιχείο νησιωτικότητας το ότι δεν έχει χερσαία σύνορα.

Επομένως, κυρίες και κύριοι, για να σχεδιάσουμε  το μέλλον των νησιών μας είναι απαραίτητη προϋπόθεση να κατανοήσουμε το παρόν των νησιών μας. Να συνειδητοποιήσουμε επιτέλους τι σημαίνει η νησιωτικότητα που  μάλιστα σε πολλές περιπτώσεις παραπέμπει σε διπλό αποκλεισμό, λόγω της γεωγραφικής ασυνέχειας. Είναι σημαντικό να αντιληφθούμε πως ακόμα και μεταξύ τους τα ευρωπαϊκά νησιά έχουν μεγάλες διαφοροποιήσεις ως προς τα χαρακτηριστικά τους.

Για να αντιμετωπίσουμε τις προκλήσεις με νέες στρατηγικές θα πρέπει να αποδεχτούμε την ιδιαιτερότητα της νησιωτικότητας ως μια σύνθετη και ιδιαίτερη περιοχή που σε καμία περίπτωση δεν θα πρέπει να εξομοιώνεται με τις ηπειρωτικές περιοχές.
Παρά τις όποιες προσπάθειες αναπτυξιακής πολιτικής στο πλαίσιο της περιφερειακής πολιτικής της ΕΕ, υπάρχει μεγάλη διαφορά σε σύγκριση με την ηπειρωτική χώρα. Π.χ. στην ηπειρωτική χώρα η κατασκευή ενός οδικού άξονα αντιμετωπίζει το πρόβλημα της απομόνωσης μιας ορεινής και απομακρυσμένης περιοχής που είναι αποκομμένη από τα αστικά κέντρα και κύρια δίκτυα μεταφορών.

Αυτό όμως δεν μπορεί να συμβεί στο νησιωτικό χώρο.  Επομένως, ακόμα και η εξομοίωση των νησιωτικών περιοχών της ΕΕ με τις ορεινές δυσπρόσιτες ηπειρωτικές περιοχές αποτελεί ένα σημαντικό λάθος. Σε καμία περίπτωση δεν μπορεί ένα απομακρυσμένο νησί να διασυνδεθεί σε μόνιμη βάση με το διοικητικό του αστικό κέντρο.
Με λίγα λόγια ό, τι και να κάνουμε, ένα νησί θα εξακολουθήσει να παραμένει  νησί. Αυτό δεν αλλάζει. Οι όποιες υποδομές εξυπηρετούν αποκλειστικά και μόνο το νησί.

Η ανάγκη συνεχούς αναπτυξιακής παρέμβασης στο νησιωτικό χώρο απαιτεί τη δημιουργία Υποδομών Δημοσίου Συμφέροντος σε όσο το δυνατό περισσότερα νησιά εάν όχι σε όλα, που σημαίνει πως η αναπτυξιακή πολιτική νησιωτικών περιφερειών, όπως είναι το Ν. Αιγαίο δεν μπορεί να ολοκληρωθεί γρήγορα, πολύ περισσότερο στην παρούσα προγραμματική περίοδο 2007-2013, όπου στερείται σημαντικών πόρων λόγω μετάβασης μας στο Στόχο 2. Στο σημείο αυτό θέλω να ακούσω τις προτάσεις ή εκτιμήσεις του εκπρόσωπου της Ευρωπαϊκής Επιτροπής από τη ΓΔ της Περιφερειακής Πολιτικής για τη θέση των νησιών μας πριν και μετά το 2013.

Υπό τις παρούσες συνθήκες η πρόκληση για τα νησιά μας, για τις νησιωτικές μας περιφέρειες απαιτεί συντονισμένες και συντεταγμένες πολιτικές γιατί τα περιθώρια έχουν πλέον στενέψει.
Για αυτό και θα πρέπει όλοι εμείς που εκπροσωπούμε νησιωτικές περιφέρειες να συνεργαστούμε και να δημιουργήσουμε ένα διεκδικητικό πλαίσιο εν όψει της Στρατηγικής για την Ευρώπη 2020. Θα πρέπει να βιαστούμε γιατί τα χρονικά περιθώρια της διαβούλευσης είναι πλέον περιορισμένα, εάν όχι ελάχιστα. Σε καμία περίπτωση δεν θα πρέπει να χάσουμε κι αυτή τη φορά τη θέσπιση ειδικών πολιτικών για τα νησιά μας.

Δεν υπάρχουν περιφερειακά έργα, υπάρχουν περιφερειακές νησιωτικές πολιτικές που στοχεύουν στη δημιουργία «αυτόνομων» νησιών που να διαθέτουν βασικές Υποδομές και Υπηρεσίες Δημοσίου Συμφέροντος στους τομείς της Μεταφοράς, των Επικοινωνιών, της Ενέργειας, της Παιδείας, και της Υγείας για να εξυπηρετείται και ο κάτοικος του πιο απομακρυσμένου νησιού.
Παράλληλα η αξιοποίηση στο έπακρο των Νέων Τεχνολογιών θα λειτουργήσει συμπληρωματικά εκεί σε τομείς όπως είναι η Δημόσια Διοίκηση, η Υγεία, η Παιδεία, ο Πολιτισμός και η Επιχειρηματικότητα. Τα «αυτόνομα νησιά» θα υποστηριχθούν από την Ηλεκτρονική Περιφέρεια. Μόνο έτσι θα μπορέσουμε να ανταποκριθούμε στο τρίπτυχο της Στρατηγικής για την Ευρώπη 2020 που αφορά στη «βιώσιμη ανάπτυξη», στην «έξυπνη ανάπτυξη» και στην «ανάπτυξη χωρίς αποκλεισμούς».


ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ


Α) ΘΕΣΜΙΚΗ ΚΑΤΟΧΥΡΩΣΗ:

Καταρχήν, θα πρέπει η νησιωτικότητα να κατοχυρωθεί θεσμικά. Η αρχιτεκτονική της Πολιτικής Συνοχής αφορά στην αρμονική ανάπτυξη της ΕΕ με την ταυτόχρονη μείωση των περιφερειακών ανισοτήτων (άρθρο 174 της Συνθήκης). Αυτό όμως τελικά δεν επιτεύχθηκε μέχρι σήμερα. Γι αυτό θα πρέπει πέραν της θεσμικής κατοχύρωσης να υπάρχει και οριζόντια διασύνδεση κάθε πολιτικής  με τη νησιωτικότητα.
Ήδη, στη χώρα μας ο υπουργός θαλασσίων υποθέσεων, ο κος Διαμαντίδης σε κατ’ ιδίαν συνάντηση που είχαμε προ ημερών, δεσμεύτηκε πως δεν θα περνάει κανένα νομοσχέδιο από τη Βουλή εάν δεν λαμβάνει υπόψη του τη νησιωτικότητα. Είναι και αυτό ένα πρώτο βήμα. Γιατί όταν σχεδιάζεις νησιωτικές πολιτικές δεν μπορείς να σκέπτεσαι στεριανά.



Β) ΕΙΔΙΚΗ ΑΤΖΕΝΤΑ ΓΙΑ ΝΗΣΙΑ 2020


Στη νέα προγραμματική περίοδο για τη Στρατηγική της Ευρώπης 2020 θα πρέπει να υπάρξει ειδική ατζέντα για τα Νησιά εναρμονισμένη με την Ευρώπη 2020. Που σημαίνει πως «η βιώσιμη ανάπτυξη» για τις νησιωτικές περιοχές θα σημαίνει «πράσινα νησιά». «Η έξυπνη ανάπτυξη» για τα νησιά μας θα σημαίνει «ποιοτικά νησιά» και «η ανάπτυξη χωρίς αποκλεισμούς» θα σημαίνει «νησιά ίσων ευκαιριών χωρίς αποκλεισμούς». Αυτό το τρίπτυχο θα πρέπει να αποτελέσει τη Βίβλο των ευρωπαϊκών νησιών.

Όμως όλα αυτά θα μείνουν για άλλη μια φορά ασκήσεις επί χάρτου εάν στο πλαίσιο της διαβούλευσης για τον νέο προϋπολογισμό της ΕΕ στη νέα προγραμματική περίοδο 2014-2020 δεν υπάρξει δέσμευση μεγαλύτερου ποσού για τις νησιωτικές περιοχές της ΕΕ.
Θα μου πείτε τι λέω τώρα, όταν γνωρίζουμε πολύ καλά  πως συζητείται ακόμα και η μείωση του νέου προϋπολογισμού της ΕΕ για την Πολιτική Συνοχής υπό το βάρος των ραγδαίων παγκόσμιων οικονομικών εξελίξεων και της δημοσιονομικής αδυναμίας της ΕΕ να ανταποκριθεί.

Όμως η αποτελεσματικότητα της Πολιτικής Συνοχής στο πλαίσιο της Στρατηγικής Ευρώπη2020 θα εξαρτηθεί κατά ένα μεγάλο μέρος από το περιβάλλον στο οποίο θα αναπτυχθεί, δηλ. την νέα οικονομική  διακυβέρνηση της ΕΕ.

Επομένως, η Επιτροπή θα πρέπει να λάβει σοβαρά υπόψη της τις επιπτώσεις που έχει ήδη επιφέρει η παγκόσμια ύφεση στο σύνολο της ΕΕ και κυρίως στις πιο εύθραυστες οικονομίες των χωρών  του Νότου, όπου ανήκει και η χώρα μας και κυρίως στο νησιωτικό χώρο.

Η πρόταση για τη διασύνδεση της Συμφώνου Σταθερότητας και Ανάπτυξης με τα χρηματοδοτικά εργαλεία της Ένωσης και τη χρησιμοποίηση ως ένα μοχλό πίεσης για την τήρηση των βασικών μακροοικονομικών όρων των Κ-Μ, θα πρέπει να δημιουργεί κίνητρα που να υποβοηθούν τα Κ-Μ στην υλοποίηση των στόχων τους και όχι να λειτουργούν με αυστηρά λογιστική αριθμητική και επομένως να αποτελούν αντικίνητρα.

Θα πρέπει λοιπόν να υπάρξει σαφής προσανατολισμός της κατανομής των πόρων στην αντιμετώπιση συγκεκριμένων προκλήσεων που αντιμετωπίζουν στο σύνολό τους τα Κ-Μ αλλά και χωριστά καθώς υπάρχουν προκλήσεις που δεν αντιμετωπίζουν όλα τα Κ-Μ, όπως π.χ. η παράνομη μετανάστευση. Είναι πολύ σημαντικό να υπάρξει διασφάλιση των πόρων με την κατάρτιση ενός πλαισίου κανονισμών για την Πολιτική Συνοχής και ενός καταλόγου θεματικών προτεραιοτήτων που να συνδέονται με τις κατευθυντήριες γραμμές και τις εμβληματικές πρωτοβουλίες της Ευρώπης 2020.


Εμείς, θεωρούμε δεδομένο πως στο τέλος θα επικρατήσει η  αρχή της Αλληλεγγύης μεταξύ των κρατών-μελών της  ΕΕ και πως τα ισχυρότερα οικονομικά κράτη θα αναθεωρήσουν τη στάση τους ως προς τον προϋπολογισμό της ΕΕ και την αυστηρότητα που επιδεικνύουν  απέναντι   στις πιο ευάλωτες οικονομίες ευρωπαϊκών Κ-Μ. 

Γ) Η ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΣΥΝΟΧΗΣ ΝΑ ΣΥΜΠΕΡΙΛΑΒΕΙ ΚΑΙ ΤΗ ΧΩΡΙΚΗ ΔΙΑΣΤΑΣΗ

Οι ευρωπαϊκές επενδύσεις δεν θα πρέπει να ξεφεύγουν από τον θεμελιώδη στόχο των ευρωπαϊκών χρηματοδοτήσεων της Πολιτικής Συνοχής. Είναι όμως πολύ σημαντικό  η Πολιτική Συνοχής να συμπεριλάβει και τη Χωρική διάσταση και να υπάρξει ξεκάθαρο πλαίσιο για τις νησιωτικές πολιτικές της ΕΕ.

Ειδικότερα, για τις νησιωτικές περιοχές θα πρέπει να αναδειχθούν ως ειδικά προβλήματα χωρικής συνοχής τα προβλήματα που απορρέουν από τη «νησιωτικότητα»  και να αντιμετωπιστούν με ολοκληρωμένη οριζόντια πολιτική που να κινείται σε δύο κατευθύνσεις στο πλαίσιο της πολιτικής συνοχής :

(α) Στη λήψη πολιτικών για Υποδομές και Υπηρεσίες Δημοσίου Συμφέροντος (Μεταφορές, Επικοινωνίες, Ενέργεια, Παιδεία, Υγεία) που να αντιμετωπίζουν το αυξημένο κόστος της νησιωτικότητας ανεξάρτητα του επιπέδου του ΑΕΠ.

(β) στη λήψη μέτρων στο πλαίσιο της θεματικής συγκέντρωσης των πολιτικών (μεταφορές, ενέργεια, αγροτική ανάπτυξη, ενίσχυση των ΜΜΕ, διαρθρωτική πολιτική, περιβαλλοντική πολιτική, καινοτομία και έρευνα) που θα λαμβάνει υπόψη την ιδιαιτερότητα των νησιών σε σχέση με τις ηπειρωτικές περιοχές με ειδικές νομοθετικές ρυθμίσεις που θα εξομαλύνουν  αυτήν την ανισότητα.

Όμως πέραν των αυξημένων κονδυλίων είναι πολύ σημαντικό να αλλάξουν και οι δείκτες κατάταξης των περιφερειών. Ο  τρόπος με τον οποίο γινόταν μέχρι σήμερα ο διαχωρισμός μεταξύ «λιγότερο» και «περισσότερο» ανεπτυγμένων περιφερειών (που μετράται με το κατά κεφαλήν ΑΕΠ), δημιούργησε ανισότητες και μεταξύ των ίδιων των περιφερειών.
Εμείς, στο Ν. Αιγαίο, ως  περιφέρεια του Στόχου 2, βιώνουμε καθημερινά αυτή την αδικία καθώς τα 5 μεγαλύτερα και ανεπτυγμένα νησιά της Περιφέρειας μας συμπαρέσυραν τα υπόλοιπα 43 μικρότερα νησιά που δυστυχώς έχουν ακόμα σοβαρές ανάγκες σε βασικές υποδομές και σε καμία περίπτωση δεν ανήκουν στις ανεπτυγμένες περιφέρειες.

Δ) ΣΧΕΔΙΑΣΜΟΣ ΝΕΩΝ ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΙΑΚΩΝ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑΤΩΝ

Επομένως, είναι πολύ σημαντικό στο σχεδιασμό των νέων επιχειρησιακών η Ευρωπαϊκή Επιτροπή να λάβει σοβαρά υπόψη της:

α) την υιοθέτηση περισσότερων δεικτών  για το προσδιορισμό των περιοχών που έχουν ανάγκη για ενίσχυση από τη πολιτική συνοχής και όχι μόνο του ΑΕΠ/κεφαλή ως μοναδικού κριτηρίου και,

β) να συνειδητοποιήσει αυτές τις ιδιαιτερότητες και να δημιουργήσει μια ενδιάμεση κατηγορία περιφερειών ειδικά για τις νησιωτικές περιφέρειες στην οποία θα περιλαμβάνονται και οι περιφέρειες που είναι επιλέξιμες βάση του στόχου «Σύγκλισης» αλλά το ΑΕΠ/κεφαλή τους είναι υψηλότερο από το 75% του ενωσιακού μέσου όρου της τελευταίας δεκαετίας.

Είναι πολύ σημαντικό κατά τη σύσταση των νέων επιχειρησιακών προγραμμάτων, πέραν κάποιων κοινών βασικών δεικτών, να υπάρξει η επιμέρους χρήση δεικτών για τις περιοχές με ιδιαίτερα γεωγραφικά χαρακτηριστικά, όπως είναι οι  νησιωτικές.

Θα πρέπει να υπάρξει ειδική μέριμνα στη χρήση των μετρήσιμων δεικτών καθώς και στην αποτελεσματικότητα των στόχων, με το δεδομένο πως οι νησιωτικές περιφέρειες απαιτούν διπλάσια κόστη για την υλοποίηση των θεματικών δράσεων της πολιτικής συνοχής.

Πρέπει να υπάρχει μεγαλύτερη ευελιξία ως προς το σχεδιασμό και την οργάνωση των επιχειρησιακών προγραμμάτων προκειμένου να αντικατοπτρίζεται καλύτερα η φύση και η γεωγραφία των αναπτυξιακών διαδικασιών.  
Οι προτεραιότητες θα πρέπει να συνάδουν με τους βασικούς στόχους της ΕΕ2020 που αφορούν στην πράσινη ανάπτυξη, στην έξυπνη ανάπτυξη και στην ανάπτυξη χωρίς αποκλεισμούς.
Επομένως, οι υποχρεωτικές προτεραιότητες θα πρέπει να είναι  το περιβάλλον, η τοπική ανάπτυξη, η ανταγωνιστικότητα,  η δια βίου εκπαίδευση, η υγεία, η αξιοποίηση του ανθρώπινου δυναμικού, οι ΝΤ, τα ευρυζωνικά δίκτυα, οι μεταφορές, η έρευνα, η καινοτομία καθώς και ο πολιτισμός.


Ε) ΠΩΣ ΑΠΑΝΤΑ Η ΠΝΑ ΣΤΙΣ ΠΡΟΚΛΗΣΕΙΣ: ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑ ΓΙΑ ΔΙΑΜΟΡΦΩΣΗ ΜΑΚΡΟΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑΚΗΣ ΣΤΡΑΤΗΓΙΚΗΣ ΣΤΗ Ν.Α ΜΕΣΟΓΕΙΟ

Στη διαμόρφωση των μακροπεριφερειακών στρατηγικών θα πρέπει να ληφθούν υπόψη τα ευρήματα από τις υπάρχουσες στρατηγικές καθώς και οι διατιθέμενοι πόροι και οι νέες να Σχεδιαστούν με επίκεντρο τις κύριες Προκλήσεις που αντιμετωπίζουν οι περιφέρειες και μάλιστα σε διακρατικό επίπεδο για να υπάρξει μεγαλύτερη ενίσχυση των δράσεων.

Υπό αυτό το πρίσμα η ενδυνάμωση του ρόλου των νησιωτικών περιφερειών, όπως είναι η Περιφέρεια Ν.Αιγαίου στο γεωπολιτικό σύστημα της Μεσογείου θα συμβάλλει αποφασιστικά στις πολιτικές της Ένωσης προς τις Τρίτες Μεσογειακές Χώρες (ΤΜΧ) αλλά και στην περαιτέρω ανάπτυξη της κοινωνικής και οικονομικής συνοχής της.

Η Περιφέρεια Ν. Αιγαίου, ως νοτιοανατολικό άκρο της ΕΕ στη Μεσογειακή λεκάνη και σύνορο της προς Ανατολάς μπορεί να παίξει καθοριστικό ρόλο στη περιοχή αναλαμβάνοντας πρωτοβουλία για τη διαμόρφωση μιας Μακροπεριφερειακής Στρατηγικής με άλλες  ευρωπαϊκές περιφέρειες που πρόσκεινται στο τόξο Μαύρη Θάλασσα, Αιγαίο, Ν.Α. Μεσόγειο με  τη συμμετοχή και αντίστοιχων περιφερειών από τις γείτονες Τρίτες Μεσογειακές Χώρες.  

Με κομβική θέση στους βασικούς άξονες των θαλάσσιων μεταφορών προς τη Μαύρη θάλασσα, τον Ινδικό και τον Ατλαντικό Ωκεανό και των αερομεταφορών καθώς και η δυνατότητα ενίσχυσης του ρόλου της στο Μεσογειακό Τόξο και στον άξονα ανάπτυξης Κύπρος – νησιά Ανατολικού Αιγαίου – Θράκη μπορεί να διαδραματίσει σημαντικό ρόλο στο διεθνές οικονομικό και κοινωνικό περιβάλλον τη συγκεκριμένη χρονική περίοδο που λόγω των αλυσιδωτών αντιδράσεων των αραβικών λαών της Μεσογείου, η θωράκιση των συνόρων της ΕΕ  θα πρέπει  να αποτελέσει προτεραιότητα των ευρωπαϊκών πολιτικών.

Άλλωστε, το γεγονός πως τα νησιά του Ν. Αιγαίου  αποτελούν δημοφιλείς  διεθνείς τουριστικούς προορισμούς σηματοδοτεί την ανάγκη για περαιτέρω ανάπτυξη των νησιωτικών οικονομιών μιας ευρωπαϊκής περιφέρειας που διαφοροποιείται ως προς τη γεωφυσική της κατάσταση (πολυνησία και γεωγραφική ασυνέχεια) αλλά και γεωπολιτική της θέση (εξωτερικό σύνορο της ΕΕ).

Πέραν από τις ειδικές πολιτικές που διεκδικούμε στο πλαίσιο της Στρατηγικής για την Ευρώπη 2020,  εμείς, θέλουμε να αξιοποιήσουμε σε υπερθετικό βαθμό τα πλεονεκτήματα που απορρέουν από τη γεωπολιτική μας θέση, σε μια περιοχή όπου η διπλωματία των αγωγών, της ενέργειας και του περιβάλλοντος θα παίξουν καθοριστικό ρόλο στις επόμενες δεκαετίες.
Για αυτό απαντώντας στο τίτλο του συνεδρίου, θα Σχεδιάσουμε το Μέλλον της Περιφέρειας Ν. Αιγαίου ανταποκρινόμενοι στις Προκλήσεις  με  Νέες Στρατηγικές και ισχυρή παρουσία στα ευρωπαϊκά και διεθνή δρώμενα.

Ο σχεδιασμός μας κινείται σε τρία επίπεδα:

Α) Βραχυπρόθεσμα στην επίτευξη των στόχων της τρέχουσας προγραμματικής περιόδου 2007-2013 με την απορρόφηση 100% των πόρων του ΕΣΠΑ

Β) Μεσοπρόθεσμα στη διεκδίκηση ενός νέου επιχειρησιακού σχεδίου ενισχυμένου σε επίπεδο προϋπολογισμού και στοχοθετημένου στην ανάπτυξη δράσεων και πολιτικών στο πλαίσιο της νέας προγραμματικής περιόδου,  και

Γ) Μακροπρόθεσμα στη διαμόρφωση μιας Μακροπεριφερειακής Στρατηγικής στη Ν.Α. Μεσόγειο για την αντιμετώπιση των νέων προκλήσεων στην περιοχή που έχουν σχέση με ζητήματα ασφάλειας, λαθρομετανάστευσης, περιβάλλοντος, αλιείας αλλά ανάπτυξης και συνεργασίας σε τομείς του τουρισμού, της οικονομίας, της ενέργειας, του πολιτισμού, των μεταφορών, κ.λ.π.
Θέτουμε αυτό το στόχο σε μακροπρόθεσμο επίπεδο γιατί γνωρίζουμε πως απαιτείται πολύς χρόνος για διαβουλεύσεις, ζυμώσεις και συμμαχίες μέχρι να επιτευχθεί. Η πρωτοβουλία για Μακροπεριφερειακή Στρατηγική στην Αδριατική και το Ιόνιο, ξεκίνησε το 1999 και ακόμα δεν έχει ολοκληρωθεί.

Οι στόχοι μας είναι φιλόδοξοι και ο αγώνας μας δύσκολος. Για αυτό και σας χρειαζόμαστε όλους κοντά μας. Σας θέλουμε στο πλευρό μας, πολιτικούς και τεχνοκράτες, Έλληνες και Ευρωπαίους.
Θέλουμε να συμβάλλετε όλοι σας στο Σχεδιασμό μας με τις γνώσεις σας, την επιρροή σας και τις γνωριμίες σας στα κέντρα λήψης των αποφάσεων ούτως ώστε  να καταστεί  η περιφέρεια Ν.Αιγαίου κέντρο κοινωνικο-οικονομικών εξελίξεων και κομβικό διευρωπαϊκό δίκτυο της ΕΕ στη Ν.Α. Μεσόγειο.

Φιλόδοξο Σχέδιο; Είναι! Όχι όμως ανέφικτο. Άλλωστε, όπως λέει και μια γιαπωνέζικη παροιμία: Πρέπει να στοχεύσεις το φεγγάρι για να φτάσεις τα αστέρια…

ΟΜΙΛΙΑ ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑΡΧΗ Ν. ΑΙΓΑΙΟΥ, ΙΩΑΝΝΗ ΜΑΧΑΙΡΙΔΗ ΣΤΟ ΔΙΕΘΝΕΣ ΣΥΝΕΔΡΙΟ ΜΕ ΘΕΜΑ:«ΣΧΕΔΙΑΖΟΝΤΑΣ ΤΟ ΜΕΛΛΟΝ ΤΩΝ ΕΥΡΩΠΑΪΚΩΝ ΝΗΣΙΩΝ ΜΑΣ: ΠΡΟΚΛΗΣΕΙΣ- ΝΕΕΣ ΣΤΡΑΤΗΓΙΚΕΣ» 

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.