Πέμπτη 29 Σεπτεμβρίου 2011

Παρουσιάζεται ο ανδριάντας του Δημήτρη Βαφιαδάκη

  • ΣΑΒΒΑΤΟ 01 ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ
  • Παρουσιάζεται στο ευρύ κοινό το έργο του Λάζαρου Σώχου, ο ανδριάντας του Δημήτρη Βαφιαδάκη, μεγάλου ευεργέτη της Σύρου, χάρη στον οποίον χτίστηκε το νεοκλασικό δημαρχιακό μέγαρο της Ερμούπολης (έργο του του αρχιτέκτονα Τσίλλερ). Πρόκειται για την αποκατάσταση και αναπαλαίωση του ανδριάντα, εργασία σύνθετη η οποία αφορά την επιστημονική τεκμηρίωση της συντήρησης αλλά και την καλλιτεχνική αντιμετώπισή της. Φέτος συμπληρώνονται 100 χρόνια από τότε που πέθανε ο δημιουργός του.

    Πρόγραμμα εκδήλωσης:

Προβολή εργασίας και παράλληλη παρουσίαση του έργου

Κώστας Δανούσης
"Ο Λάζαρος Σώχος ως καλλιτέχνης και πατριώτης"

Αλέκος Ε. Φλωράκης, Δρ. εθνολόγος-λαογράφος
"Τήνος. Από τη λαϊκή μαρμαρογλυπτική στην καλλιτεχνική γλυπτική"

Θάνος Θραψιάδης, δικηγόρος, μέλος της επιτροπής πολιτισμού ΟΠΑΣ
"Ο Δημήτριος Βαφιαδάκης και η εποχή του"

Αίθουσας Τέχνης “ΕΡΜΟΥΠΟΛΗ” | Ώρα 19.30

Βιζυηνός στο ΑΠΟΛΛΩΝ

ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ 30 ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΥ |ΤΟ ΜΟΝΟΝ ΤΗΣ ΖΩΗΣ ΤΟΥ ΤΑΞΙΔΕΙOΝ
          Σκηνοθεσία: Δήμος ΑβδελιώδηςΤο αυτοβιογραφικό «Ταξείδιον» που έκανε ο ίδιος ο συγγραφέας το 1861 στην ηλικία των δέκα χρόνων, πηγαίνοντας στην Κωνσταντινούπολη παραγιός σ’ ένα σκληρό και τυραννικό ράφτη. Ο δραματικός αυτός εγκλεισμός του στο ραφτάδικο, οι φόβοι και οι προσδοκίες του, η φαντασία του μικρού παιδιού, όταν μαθαίνει την ύστατη επιθυμία του παππού του, να ταξιδέψει μέσα στη νύχτα, πάνω σ ένα άλογο, για να του κλείσει τα μάτια, ενορχηστρώνονται με ποίηση, ρεαλισμό και στοχασμό, σε ένα από τα σημαντικότερα διηγήματα που γράφτηκαν ποτέ στην παγκόσμια ιστορία της λογοτεχνίας.
“Μόνο αν υποθέσει κανείς την απουσία του Βιζυηνού ως διηγηματογράφου από τα ελληνικά γράμματα, θα μπορούσε ίσως να κατανοήσει πληρέστερα την ιδιαίτερη σημασία της ύπαρξής του. Θα έμοιαζε πιθανόν σαν να έλειπε ο Καβάφης από την ποίηση ή πιο σημερινά, ο Χατζιδάκις από τη μουσική. Ποιό άραγε θα ήταν το έλλειμα από Αυτές τις παρουσίες και τί είναι αυτό που τις συνδέει; [...]” απόσπασμα από το σημείωμα του σκηνοθέτη.
Καλλιτεχνική σύμβουλος Μπουμπουλίνα Νικάκη
Μουσική Βαγγέλης Γιαννάκης
Διδασκαλία λόγου & κίνησης - Σκηνική όψις Δήμος Αβδελιώδης
Ερμηνεύουν (διπλή διανομή) Μαρίνα Αργυρίδου - Γιώργος Νικόπουλος
Μουσικοί Όλγα Αρτικοπούλου Βιολοντσέλο, Αλέξανδρος Αβδελιώδης Πιάνο
Θέατρο  Απόλλων | Ώρα  21.00 | Εισιτήριο15  €

Τα παιδιά με Α.με.Ε.Ε.Α. πολίτες Β' κατηγορίας

Ανακοινώθηκε η λίστα ονομάτων με τις προσλήψεις 327 δασκάλων & νηπιαγωγών για την παράλληλη στήριξη στα σχολεία όλης της χώρας.
Για ακόμη μια φορά αποδεικνύεται πως τα παιδιά με Αναπηρία και με Ειδικές Εκπαιδευτικές Ανάγκες είναι για το Υπουργείο πολίτες Β' κατηγορίας, αφού πρέπει να περιμένουν το μήνα Οκτώβρη και Νοέμβρη για να έχουν την παράλληλη στήριξη που δικαιούνται.
Την ίδια στιγμή τα ειδικά σχολεία της χώρας παραμένουν ακόμα υποστελεχωμένα χωρίς το απαιτούμενο ειδικό επιστημονικό και βοηθητικό προσωπικό.
Σε μια τόσο δύσκολη συγκυρία που καλούμαστε να πληρώνουμε από την τσέπη μας πολύ μεγαλύτερο ποσό από αυτό που η Πρόνοια ως τώρα μας δίνει ως βοήθημα, θα έπρεπε τουλάχιστον τα παιδιά μας να ξεκινούν τη χρονιά κανονικά, όπως όλοι οι μαθητές, στις 11 Σεπτεμβρίου με το δάσκαλο ειδικής αγωγής δίπλα τους.
Έστω και καθυστερημένα ελπίζουμε να έχουν ικανοποιηθεί όλα τα αιτήματα γονέων με παιδιά με αναπηρία, προκειμένου αυτά να συμμετέχουν  ισότιμα όπως όλα τα παιδιά στο δικαίωμα στην εκπαίδευση.
ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΣΤΗΡΙΞΗΣ
Α.με.Α. ΚΑΙ Α.με.Ε.Ε.Α. ΚΥΚΛΑΔΩΝ
«ΔΙΚΑΙΩΜΑ»

Τρίτη 27 Σεπτεμβρίου 2011

Οργάνωση του αγώνα για την άρνηση πληρωμής των χαρατσιών

ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΥΠΑΛΛΗΛΩΝ ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑΣ ΝΟΤΙΟΥ ΑΙΓΑΙΟΥ
Συνάδελφοι,όπως ίσως γνωρίζετε από τα δημοσιεύματα του τοπικού τύπου, ο Σύλλογός μας σε πρόσφατη ( 21 Σεπτεμβρίου) Γενική Συνέλευση των μελών του, αποφάσισε με συντριπτική πλειοψηφία να αναλάβει πρωτοβουλίες για τον συντονισμό του αγώνα για την
Για τον Σύλλογό μας η
εργαζόμενους στην εξαθλίωση, είναι η
κλιμάκωση του αγώνα για την ανατροπή της πολιτικής που εξαθλιώνει τους εργαζόμενους
Σε αυτήν την κατεύθυνση, και με δεδομένο ότι
Όσο αφορά στο νησί μας
το Εργατικό Κέντρο, ως το μοναδικό δευτεροβάθμιο συνδικαλιστικό όργανο
Σε κάθε περίπτωση και επειδή οι ημερομηνίες πιέζουν, ( Παρασκευή 30 Σεπτέμβρη λήγει η πρώτη προθεσμία πληρωμής) ο Σύλλογός μας προτείνει
 
οργανωμένη αντίσταση των εργαζομένων στα χαράτσια χωρίς τέλος, που επιβάλλει η κυβέρνηση.μοναδική απάντηση σε αυτήν την πρόκληση που καταδικάζει τουςοργανωμένη άρνηση πληρωμής των χαρατσιών και η.η πρόκληση αυτή δεν μπορεί και δεν πρέπει να αντιμετωπιστεί μεμονωμένα, θεωρούμε ότι θα πρέπει να αναληφθούν σχετικές πρωτοβουλίες από τα σωματεία και τις συνδικαλιστικές οργανώσεις ανεξάρτητα του χώρου εργασίας ( δημόσιος ή ιδιωτικός τομέας).θεωρούμε ότι θα ήταν σκόπιμο να αναλάβει σχετική πρωτοβουλία,συνεπικουρούμενο από τα πρωτοβάθμια σωματεία εργαζομένων και συνταξιούχων καθώς και από επιτροπές αγώνα, εκεί που τα σωματεία αδυνατούν ή δεν θέλουν να συμμετέχουν.σύσκεψη την Τετάρτη 28 Σεπτέμβρη στις 5 το απόγευμα στο Εργατικό Κέντρο ( αν υπάρχει σχετική ανταπόκριση) ή στην πλ. Μιαούλη, ώστε να ληφθούν άμεσες αποφάσεις για δράση προκειμένου να οργανωθεί η άρνηση πληρωμής.

Όχι στον αποχαρακτηρισμό της Γυάρου

ΨΗΦΙΣΜΑ ΤΗΣ Γ.Σ. ΤΩΝ ΠΡΟΕΔΡΩΝ ΤΩΝ ΕΛΜΕ (24/9/2011)

Το  2001, με απόφαση του  τότε υπουργού  Αιγαίου Ν. Σηφουνάκη, «χαρακτηρίζονται διατηρητέα το κτίριο των φυλακών, καθώς και όλα τα κτίρια, εγκαταστάσεις και κατασκευές, που βρίσκονται στις περιοχές των πέντε (5) όρμων της νήσου Γυάρου». Τρεις μήνες αργότερα ο τότε Υπουργός Πολιτισμού Ευ. Βενιζέλος με απόφασή του χαρακτήρισε ολόκληρο το νησί της Γυάρου ιστορικό τόπο και τα κτίσματά της - προϊόντα καταναγκαστικής εργασίας - διατηρητέα.                                            
«Χαρακτηρίζουμε ως ιστορικό τόπο που χρειάζεται ειδική κρατική προστασία, σύμφωνα με τις διατάξεις του Ν. 1469/1950 τη νήσο Γυάρο ή Γιούρα , που βρίσκεται στο νησιωτικό σύμπλεγμα των Κυκλάδων και διοικητικά υπάγεται στο Δήμο Ανω Σύρου, διότι αποτελεί σημαντικό χώρο ιστορικής μνήμης που έχει αναπόσπαστα συνδεθεί με την ιστορία της νεότερης Ελλάδας. Επίσης, χαρακτηρίζουμε ως ιστορικά διατηρητέα μνημεία το κτίριο των φυλακών, καθώς και όλα τα κτίρια, εγκαταστάσεις και κατασκευές, που βρίσκονται στις περιοχές των πέντε (5) όρμων στη νήσο Γυάρο», ανέφερε η απόφαση.
Εν συνεχεία,  επιτροπή εισηγήσεων που είχε συγκροτήσει τότε το Υπουργείο Αιγαίου (2001-2002) για ενέργειες απότισης φόρου τιμής στους αγωνιστές της Δημοκρατίας που κρατήθηκαν και εξορίστηκαν στη Γυάρο δήλωσε, εκτός των άλλων, ότι είναι αντίθετη στην ανάπτυξη οποιασδήποτε επιχειρηματικής δραστηριότητας στο νησί.
Έκτοτε, από τον Κρατικό Προϋπολογισμό δαπανήθηκαν ικανά ποσά προς το Ε.Μ.Π αλλά και ιδιωτικά μελετητικά γραφεία για την εκπόνηση αξιόλογων μελετών, όπως: δίκτυο διαδρομών, μικρό λιμενικό έργο, στερέωση και ανάδειξη των φυλακών και άλλων κτιρίων. Δυστυχώς, από τότε μέχρι και σήμερα δεν έγινε καμία απολύτως ενέργεια  για την προστασία και ανάδειξη του ιστορικού τόπου. 
Αντίθετα, επιχειρηματικοί όμιλοι που δραστηριοποιούνται στον κλάδο των «Ανανεώσιμων Πηγών Ενέργειας» εκδήλωσαν το «επενδυτικό τους ενδιαφέρον» και  εξέταζαν τρόπους και μεθόδους ώστε να χαλαρώσει το νομικό καθεστώς που απαγορεύει ρητά και κατηγορηματικά  την οικονομική εκμετάλλευση των ιστορικών τόπων.  Έσπευσε, λοιπόν, η σημερινή κυβέρνηση και αναίρεσε την απόφαση της κυβέρνησης ΠΑΣΟΚ του 2001, ώστε  να εξυπηρετήσει τα σχέδια τους.
Με  τη με αριθμό ΥΠΠΟΤ/Δ.Ν.Σ.Α.Κ./58658/1129/15.06.2011, που δημοσιεύθηκε στο Φ.Ε.Κ 182/Α.Α.Π./21.07.2011   απόφαση του Υπουργού Πολιτισμού και Τουρισμού αποχαρακτηρίζει ουσιαστικά τη Γυάρο, οριοθετεί τον ιστορικό τόπο και περιορίζει  τον ιστορικό  χαρακτήρα του τόπου μόνο στους πέντε όρμους του νησιού με όσα περιλαμβάνουν (στρατόπεδο, εγκαταστάσεις, κτίρια κ.λ.π) . Ετσι λοιπόν η ιστορική μνήμη, ο σεβασμός και η οφειλόμενη τιμή στους χιλιάδες Αγωνιστές της Εθνικής μας Αντίστασης και της Δημοκρατίας υποβαθμίζεται χάριν κερδοσκοπικών επιχειρηματικών σχεδίων.
Με την απόφαση αυτή προσβάλλεται βάναυσα η ιστορική μνήμη ενός ολόκληρου λαού, κάτι που θα έπρεπε να αποκλείει χωρίς δεύτερη σκέψη, οποιαδήποτε πρόταση βιομηχανικής αξιοποίησης της Γυάρου, διότι, εκτός των άλλων ο « τεμαχισμός»  σημαίνει ότι γίνεται ευκολότερη η αγοραία  χρήση του και, λόγω της αγοραίας χρήσης θα απαξιωθούν και θα κινδυνεύσουν άμεσα και τα οριοθετημένα και «προστατευμένα τμήματα του νησιού.
Απέναντι σ’ αυτή την απόφαση βρίσκονται οι χιλιάδες αγωνιστές που πέρασαν από τη Γυάρο ως πολιτικοί κρατούμενοι ή εξόριστοι. Ο Σύλλογος  «ΓΥΑΡΟΣ-ΙΣΤΟΡΙΚΗ ΜΝΗΜΗ» και ο  «Σύνδεσμος  Φυλακισθέντων – Εξορισθέντων Αντιστασιακών (Σ.Φ.Ε.Α 1967-1974)» έχουν επανειλημμένα δηλώσει προς κάθε κατεύθυνση ότι  οποιαδήποτε ανάπτυξη επιχειρηματικής δραστηριότητας στη Γυάρο συνιστά προσβολή της Ιστορικής Μνήμης 
Η Γ.Σ. των Προέδρων των ΕΛΜΕ απαιτεί να μην αλλοιωθεί ο χαρακτήρας του νησιού  ως τόπου μαρτυρίου-συμβόλου για την ελευθερία, τη δημοκρατία και την κοινωνική δικαιοσύνη.  Ταυτόχρονα αξιώνει από την  Πολιτεία να υλοποιήσει  τις ήδη εγκεκριμένες μελέτες του Ε.Μ.Π για την ανάδειξη της Γυάρου σε τόπο ιστορικής μνήμης, ώστε να εκφραστεί η δέουσα τιμή στους 22.000 πολιτικούς κρατούμενους αγωνιστές της Εθνικής μας Αντίστασης  και του Αντιδικτατορικού Αγώνα. Για  τις δεκάδες χιλιάδες που κρατήθηκαν σε πάνινες σκηνές, χειμώνες και καλοκαίρια, μέσα σε συρματόκλειστους «όρμους»-κλωβούς από τον Ιούλιο 1947 μέχρι το Νοέμβριο 1952, από τον Αύγουστο 1955 μέχρι το 1961-1962 στο κτίριο των φυλακών, που δίκαια ονομάστηκε «Νταχάου της Μεσογείου». Έκφραση τιμής στους 6.000 πολιτικούς εξόριστους που στοίβαξε η απριλιανή χούντα στα κτίρια και σε σκηνές στο διάστημα Απρίλιος 1967 – Νοέμβριος  1968  και από το Νοέμβριο 1973 έως την κατάρρευση της χούντας τον Ιούλιο 1974.

ΔΕΝ ΠΛΗΡΩΝΩ! την Έκτακτη Εισφορά

·        Η πρώτη δόση πρέπει να πληρωθεί έως 30/09, σύμφωνα με το σημείωμα της ΔΟΥ. Αν δεν το πληρώσεις έως τότε, προστίθεται προσαύξηση μόνο 1% κάθε μήνα. Π.χ. Εάν είναι 300 ευρώ η δόση, έως 30/10, το ποσό που πρέπει να πληρώσεις είναι 303 ευρώ κ.ο.κ.
·        Άρα αν καθυστερήσεις έστω και ένα ή δυο μήνες να το πληρώσεις η προσαύξηση είναι αμελητέα, μπροστά στο ποσό που καλείσαι να πληρώσεις ούτως ή άλλως, μα κυρίως μπροστά στον στόχο μας: αν αρνηθούμε μαζικά να πληρώσουμε, μπορούμε να τους αναγκάσουμε να το πάρουν πίσω, ακόμα και να τους διώξουμε!
·        Στην περίπτωση που σου χρειάζεται φορολογική ενημερότητα, μπορείς να πας να την πάρεις ΤΩΡΑ! Πριν τις 30/09. Ισχύει για 1-12 μήνες, ανάλογα.
·        Για τις απειλές τους (για αναγκαστικά μέτρα, κατασχέσεις, πλειστηριασμούς), κυρώσεις μπορούν να υπάρξουν για ποσά των 5.000 ευρώ και άνω.
·        Επίσης, έχει συνταχθεί κείμενο που επεξεργάστηκαν Δικηγόροι, Εφοριακοί και συνδικαλιστικές οργανώσεις και αφορά τη δήλωση αντίθεσης και αδυναμίας πληρωμής προς την αρμόδια ΔΟΥ. Εδώ μπορείς να βρεις το κείμενο, καθώς και οδηγίες : http://www.eforiakoi.org/images/stories/doc2011/DILOSI_ANTITHESIS.pdf
·        Τέλος, ακόμα ένας λόγος να καθυστερήσεις την πληρωμή της έκτακτης εισφοράς, είναι για να δείξεις την αλληλεγγύη σε όσους δεν έχουν να την πληρώσουν!
·        Έχεις την Ιστορία με το μέρος σου: το 1991 ένα κίνημα άρνησης πληρωμής του κεφαλικού φόρου έριξε την κυβέρνηση Θάτσερ.
Πάρε τη ζωή σου στα χέρια σου:
Σε όποιους νομικούς εκβιασμούς και τερτίπια κι αν προχωρήσουν, θ’ απαντήσουμε οργανωμένα και όλοι μαζί ενωμένοι και όχι ατομικά.
Η συλλογικότητα είναι το όπλο μας – κανένας μόνος του.
Μίλα με τους συναδέλφους, τους γείτονες, τους φίλους σου. Διάδωσε το! Οργάνωσε μια συζήτηση στην πολυκατοικία, στην γειτονιά σου. Δράστε από κοινού!
Μπορoύμε  να μαζέψουμε συλλογικά δηλώσεις άρνησης πληρωμής και να τις καταθέσουμε στο Υπουργείο Οικονομικών.
Όλοι μαζί ενωμένοι, μπορούμε να τα καταφέρουμε!
ΚΑΤΩ Η ΧΟΥΝΤΑ των Μνημονίων!
ΠΗΓΗ : http://www.amesi-dimokratia.org/index.php

Κυριακή 25 Σεπτεμβρίου 2011

Xωρίς καμιά υποστήριξη μένουν πια τα AMEA

    Σχεδόν χωρίς καμιά υποστήριξη μένουν πια τα άτομα με αναπηρίες και ειδ. εκπαιδευτικές ανάγκες. Το Προσχέδιο Νόμου για την Οργάνωση των Περιφερειακών Υπηρεσιών Διοίκησης της Εκπαίδευσης προβλέπει το κλείσμο των ΚΕΔΔΥ και  αυτοδικαίως τη μεταφορά των υπηρεσιών στο αυτοτελές Γραφείο Στήριξης Εκπαιδευτικού Έργου της οικείας Περιφερειακής Διεύθυνσης Εκπαίδευσης. 
   Πρόκειται στην ουσία για κατάργησή τους και, όπως και στην περίπτωση των ΚΕΚΥΚΑΜΕΑ, τα ΑμεΑ και ΑμεΕΕΑ θα εξυπηρετούνται ή μάλλον θα ταλαιπωρούνται από τις Υπηρεσίες του Τμήματος Στήριξης Εκπαιδευτικού Έργου. Όπως και με το Σχ. Νόμου για τη μεταφορά των ΚΕΚΥΚΑΜΕΑ στα Νοσοκομεία, έτσι και στο Προσχέδιο Νόμου για το Νέο Σχολείο τα ΑμεΑ είναι στην αφάνεια!!!

    Ως Σύλλογος Στήριξης ΑμεΑ και ΑμεΕΕΑ "ΔΙΚΑΙΩΜΑ"εκφράζουμε τις ανησυχίες και την έντονη αντίθεσή μας σε οποιαδήποτε αλλαγή που θα απομονώνει ακόμη περισσότερο τα άτομα με αναπηρίες και ειδικές εκπαιδευτικές ανάγκες.
Καλούμε την κ. Υπουργό να επανεξετάσει το άρθρο 22 του εν λόγω Προσχεδίου, ώστε να διασφαλιστεί η συνέχιση της πρόσβασης των ΑμεΑ στις υπηρεσίες που παρέχουν τα ΚΕΔΔΥ.

 http://esos.gr/index.php?option=com_k2&view=item&id=14390:poseepea-epistoli-stin-ip-paideias-gia-ta-ipo-katargisi-keddi

--
"ΔΙΚΑΙΩΜΑ"
Σύλλογος Στήριξης Α.με.Α. και Α.με.Ε.Ε.Α. Κυκλάδων

Πράσινο φως για επιχειρηματική δράση στη Γυάρο

 

Τον αποχαρακτηρισμό της Γυάρου από ιστορικό τόπο μνήμης αποφάσισε «διά της οριοθέτησης χρήσεων» η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ, παραδίδοντας το νησί όπου μαρτύρησαν δεκάδες χιλιάδες αγωνιστές - κομμουνιστές και άλλοι δημοκράτες στα μεγάλα επιχειρηματικά συμφέροντα, για την εγκατάσταση ανεμογεννητριών! Τη σχετική απόφαση - πρόκληση, που κοινοποιήθηκε στο Σύνδεσμο Φυλακισθέντων και Εξορισθέντων Αγωνιστών (ΣΦΕΑ) 1967-1974, υπογράφει ο υπουργός Πολιτισμού, Π. Γερουλάνος.

Η μεθόδευση επιβεβαιώνει ότι η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ δεν έχει «ιερό και όσιο» στην προσπάθεια να εξασφαλίσει νέα πεδία δράσης στην πλουτοκρατία, για να επενδύσει τα συσσωρευμένα κεφάλαιά της. Είναι γνωστές, άλλωστε, οι πιέσεις που επί χρόνια ασκούν οι μεγαλοεταιρείες για τον αποχαρακτηρισμό της Γυάρου - αλλά και της Μακρονήσου! - προκειμένου να μπορέσουν να εγκαταστήσουν ανεμογεννήτριες παραγωγής ρεύματος.
Διπλά προκλητικό είναι το γεγονός ότι η κυβέρνηση ανακοινώνει την οριοθέτηση του νησιού για επιχειρηματικές δράσεις, εξαιρώντας τα «στενά όρια» των περιοχών του νησιού που περιλαμβάνουν τους όρμους, τα κτίσματα των φυλακών κλπ, δηλαδή ένα ελάχιστο τμήμα του νησιού. Πέρα από το γεγονός ότι με αυτόν τον τρόπο αποσπάται το νησί από την ιστορία του και βεβηλώνεται η ιστορική μνήμη, σε κάθε περίπτωση, λόγω της μορφολογίας του νησιού, για κάθε πιθανή εκμετάλλευση, θα πρέπει να χρησιμοποιηθούν από τους κάθε λογής επιχειρηματίες οι όρμοι που οριοθετούνται στους υπό προστασία χώρους.
Υπενθυμίζεται ότι η κυβέρνηση μεθόδευσε εδώ και καιρό τον αποχαρακτηρισμό αξιοποιώντας και σχετικό αίτημα των εκλεγμένων με το ΠΑΣΟΚ και τη ΝΔ στο Δημοτικό Συμβούλιο Σύρου - Ερμούπολης. Οπως κατάγγειλαν στη σχετική συνεδρίαση του Δημοτικού Συμβουλίου οι εκλεγμένοι με το ΚΚΕ σύμβουλοι της «Λαϊκής Συσπείρωσης»,«η πλειοψηφία αυτή των συμβούλων, προτάσσοντας δήθεν το ενδιαφέρον της για την ανάδειξη του ιστορικού αυτού τόπου, όπου φυλακίστηκαν και βασανίστηκαν αγωνιστές του λαού μας, λειτουργεί ως πλασιέ γνωστού και "αξιόπιστου" (κατά την επιχειρηματολογία της) επιχειρηματικού ομίλου, που ενδιαφέρεται να "αξιοποιήσει" το ιστορικό αυτό νησί».
Τη μεθόδευση αυτή κατάγγειλε και αντιπροσωπεία των διοικήσεων του ΣΦΕΑ 1967-1974 και του Συλλόγου «ΓΥΑΡΟΣ» με παρέμβασή τους στο Υπουργείο Πολιτισμού. Σύμφωνα με πληροφορίες, σε συνεδρίαση του ΔΣ του ΣΦΕΑ 1967-1974 που έγινε προχτές, καταγγέλθηκε η κυβερνητική απόφαση και αποφασίστηκαν πρωτοβουλίες για την αναίρεσή της.

Διαμαρτυρία για την έλλειψη βιβλίων

Το Δ.Σ. του συλλόγου Δασκάλων και Νηπιαγωγών Σύρου- Τήνου- Μυκόνου  καταγγέλλει το Υπουργείο παιδείας και την κυβέρνηση για την καθυστέρηση έκδοσης των σχολικών βιβλίων, καθώς επίσης και για τις προθέσεις σχετικά με την αναπαραγωγή τους, που είδαν το φως της δημοσιότητας. Πέρασε  η ημέρα του Αγιασμού και το υπουργείο Παιδείας δεν έχει στείλει  τα βιβλία στα σχολεία. Παρόμοια καθυστέρηση έχει να δει η εκπαίδευση από το 2006, με τα νέα βιβλία, επί ηγεσίας Μ. Γιαννάκου. Και σα να μην έφτανε αυτό, σύμφωνα με δημοσιεύματα του τύπου, αντί για βιβλία θα μοιράσει CD και φωτοτυπίες στους μαθητές, με έξοδα, μάλιστα, των σχολικών επιτροπών των «Καλλικρατικών» δήμων.
Το υπουργείο Παιδείας δεν αισθάνεται ντροπή για την καθυστέρηση των σχολικών βιβλίων, δείχνοντας για άλλη μια φορά πως προτεραιότητα  του δεν είναι η μόρφωση των παιδιών και η ενίσχυση της δημόσιας δωρεάν παιδείας. αλλά η απαλλαγή του κράτους από το κόστος της εκπαίδευσης, η ιδιωτικοποίηση και η επιχειρηματική λειτουργία της, η μετακύλiση του κόστους της παρεχόμενης εκπαίδευσης στους γονείς. 
Οι σχολικές επιτροπές φέτος δεν μπορούν να καλύψουν τα βασικά λειτουργικά έξοδα (προμήθεια πετρελαίου, είδη υγιεινής, χαρτί φωτοτυπικού, ΔΕΗ, ΔΕΥΑΕ, ΟΤΕ, κ.ά), λόγω της μείωσης  της χρηματοδότησης από πέρσι στο 1/3, γεγονός που οδηγεί σε  αδυναμία κάλυψης της αναπαραγωγής των βιβλίων. Αυτός άλλωστε είναι και ο στόχος του υπουργείου. Επιδιώκει να μετατρέψει τη δωρεάν διανομή των βιβλίων από υποχρέωση του κράτους σε ατομική υπόθεση, αναγκάζοντας τους γονείς να καλύψουν τη χορήγηση των βιβλίων με δικά τους έξοδα. Ταυτόχρονα, επιδιώκει η κοινωνία και οι εργαζόμενοι να «συνηθίσουν» την ανυπαρξία βιβλίων και την αντικατάστασή τους από φωτοτυπίες και cd στο όνομα του ψηφιακού βιβλίου.

Στη Σύρο έχει σταλεί το 11,5% , στη Τήνο το 25% και στη Μύκονο το 15%.
               Το Δ.Σ. του συλλόγου μας καταγγέλλει την  επιλογή του Υπουργείου και της κυβέρνησης και  καλεί :
·          Τους συλλόγους διδασκόντων να μην καλύψουν το πρόβλημα, να αρνηθούν κατηγορηματικά να ζητήσουν χρήματα από τους γονείς ή από κάθε λογής ιδιώτες-χορηγούς και να προγραμματίσουν μαζί με το σύλλογο και τους συλλόγους γονέων κοινές συνελεύσεις ενημέρωσης.
Το Δ.Σ. του συλλόγου μας απαιτεί:
·         Δημόσια μόνο, υψηλού επιπέδου, δωρεάν παιδεία με βάση τις μορφωτικές ανάγκες των παιδιών.  Όχι στο «Νέο Σχολείο» της αγοράς.

·         Όχι στην κατάργηση του Οργανισμού Εκδόσεων Διδακτικών Βιβλίων και του ΟΣΚ.
·         Αύξηση των δαπανών για την Παιδεία στο 15% του Γ.Κ.Π., άμεσος διπλασιασμός των χρηματοδοτήσεων των σχολείων για τις λειτουργικές τους δαπάνες.
·        
·         Άμεση απόδοση των χρημάτων των λειτουργικών δαπανών στις σχολικές επιτροπές από τις ΔΕΠ και την άμεση κατανομή τους στα σχολεία.
·         Να πάρει το υπουργείο όλα τα μέτρα που χρειάζεται για να υπάρχει το σύνολο των τυπωμένων βιβλίων σε όλα τα σχολεία  ΤΩΡΑ .

ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΔΑΣΚΑΛΩΝ ΚΑΙ ΝΗΠΙΑΓΩΓΩΝ
ΣΥΡΟΥ – ΤΗΝΟΥ - ΜΥΚΟΝΟΥ

Διαμαρτυρία για τη μη τοποθέτηση ράμπας στο Ειδικό Σχολείο Ερμούπολης

"Θεωρώντας ως αυτονόητο και αναφαίρετο το δικαίωμα κάθε παιδιού στην εκπαίδευση ,διαμαρτυρόμαστε για τη στέρηση αυτού του δικαιώματος από δυο παιδιά της  πόλης μας με ειδικές ανάγκες.
Την ώρα που όλα τα συνομήλικά τους παιδιά βρίσκονταν στο σχολείο για  την έναρξη της σχολικής χρονιάς, αυτά τα δύο  βρίσκονταν στο σπίτι τους γιατί δεν υπήρχε τρόπος να φτάσουν στο σχολείο τους.
Η έλλειψη ράμπας στο Ειδικό Σχολείο Ερμούπολης δεν έδωσε τη δυνατότητα στα παιδιά να βρεθούν στον Αγιασμό.
Ζητάμε να βρεθεί άμεσα ο τρόπος για να έχουν πρόσβαση τα συγκεκριμένα παιδιά στο σχολείο τους".

ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΔΑΣΚΑΛΩΝ ΚΑΙ ΝΗΠΙΑΓΩΓΩΝ
ΣΥΡΟΥ – ΤΗΝΟΥ - ΜΥΚΟΝΟΥ

Συνάντηση λαϊκών πνευστών στη Σαντορίνη

Η Περιφέρεια Νοτίου Αιγαίου διοργανώνει στη Σαντορίνη (30 Σεπτεμβρίου & 1-2-3 Οκτωβρίου 2011) την πρώτη σε επίπεδο Περιφέρειας “Μουσική Συνάντηση Λαϊκών Πνευστών & Μουσική Συνάντηση Νέων Νοτίου Αιγαίου”.

Φέτος, περισσότεροι από 200 μουσικοί πνευστών και 100 νέοι οργανοπαίκτες από 18 νησιά του Νοτίου Αιγαίου, θα συμμετάσχουν σε αυτή την μεγάλης εμβέλειας μουσική συνάντηση της Περιφέρειας.

Η πρωτοβουλία αυτή συνενώνει και επεκτείνει δύο επιτυχημένους θεσμούς που λειτούργησαν και καθιερώθηκαν τις περασμένες χρονιές με τη γενική ευθύνη και τον σχεδιασμό της Νομαρχιακής Αυτοδιοίκησης Κυκλάδων:

- Την “Παγκυκλαδική Μουσική Συνάντηση Λαϊκών Πνευστών”, που διοργανώθηκε επί 8 συνεχή χρόνια (2002-2010) σε διάφορα νησιά των Κυκλάδων (Κέα, Κύθνος, Άνδρος, Μύκονος, Νάξος, Πάρος, Σύρος) και

- Την “Παγκυκλαδική Συνάντηση Παραδοσιακής Μουσικής Νέων”, που πραγματοποιήθηκε επί 6 χρόνια (2004-2010) στη Σύρο και άλλα νησιά των Κυκλάδων.

Στόχος της “Μουσικής Συνάντησης Λαϊκών Πνευστών” είναι να εντοπίσει, να καταγράψει και ν’ αναδείξει τους λαϊκούς οργανοπαίκτες που παίζουν τα παραδοσιακά πνευστά μουσικά όργανα (τσαμπούνα και σουραύλι). Τα όργανα αυτά έχουν μακραίωνη παρουσία στο χώρο του Αιγαίου, ήδη από την προϊστορική εποχή του Κυκλαδικού Πολιτισμού, και θεωρείται ότι αποτελούν τη μήτρα της νησιωτικής μουσικής παράδοσης. Παρόλ’ αυτά, απειλούνται με εξαφάνιση, λόγω της επικράτησης του βιολιού και του μοντέρνου “νησιώτικου” ρεπερτορίου.
Έτσι, οι Μουσικές Συναντήσεις επιδιώκουν να φέρουν σε επικοινωνία τους, συχνά αγνοημένους, οργανοπαίκτες-θεματοφύλακες του παραδοσιακού ύφους και ήθους των νησιών, να τους δώσουν την ευκαιρία ν’ ανταλλάξουν γνώσεις και εμπειρίες, να επιδείξουν τη δεξιοτεχνία τους και ν’ αποκτήσουν κίνητρα για τη διάδοση και συνέχιση της παράδοσής τους.

Για το σκοπό αυτό, ήδη από την πρώτη Συνάντηση, πραγματοποιείται συστηματική καταγραφή (ηχογράφηση, κινηματογράφηση και συνεντεύξεις) όλων των συμμετεχόντων και δημιουργία σχετικού αρχείου, σε συνεργασία με το Μουσείο Ελληνικών Λαϊκών Μουσικών Οργάνων Φοίβου Ανωγειανάκη και με ομάδα νέων εθνομουσικολόγων τους οποίους συντονίζει ο καθηγητής Λάμπρος Λιάβας.

Αντιπροσωπευτικά δείγματα από τα πολύτιμα αυτά ντοκουμέντα περιλαμβάνονται ήδη στην ταινία - ντοκυμανταίρ “Λαϊκά Πνευστά του Αιγαίου” σε σκηνοθεσία Πάνου Καρκανεβάτου, καθώς και σε αδημοσίευτο κινηματογραφικό υλικό άλλων δημιουργών. Το υλικό αυτό μαζί με τα επιλεγμένα ηχητικά ντοκουμέντα, θα επιδιωχθεί να περιληφθεί σε ειδική έκδοση, με ενσωματωμένο βιβλίο-μελέτη για τα όργανα και τους μουσικούς.

Κάθε χρόνο ο αριθμός των μουσικών λαϊκών πνευστών που συμμετέχουν στις συναντήσεις αυξάνεται, ξεπερνώντας - μόνο από τις Κυκλάδες - τους 160 οργανοπαίκτες, ενώ ιδιαίτερα ελπιδοφόρα είναι και η αυξανόμενη συμμετοχή των παιδιών και των νέων.

Το γεγονός αυτό οδήγησε, το 2004, στην καθιέρωση μιας ξεχωριστής “Συνάντησης Παραδοσιακής Μουσικής Νέων”, με πρωτοβουλία του Πολιτιστικού Συλλόγου Φοίνικα Σύρου. Η Συνάντηση αυτή συγκεντρώνει και προβάλει τους νέους 6-20 ετών που παίζουν τα παραδοσιακά μουσικά όργανα (λαϊκά πνευστά, βιολί, λαούτο, λύρα και σαντούρι). Έτσι, τους δίνει κίνητρα για τη συνέχιση και εξέλιξη της μουσικής τους παράδοσης.

Από φέτος, με τη συνένωση των δύο Συναντήσεων στη Σαντορίνη, η δράση αυτή αναδεικνύεται σε κορυφαίο πολιτιστικό γεγονός - θεσμό για την Περιφέρεια Νοτίου Αιγαίου. Οι νέοι μουσικοί από τις Κυκλάδες και τα Δωδεκάνησα θα έχουν την ευκαιρία να ακούσουν τους παλαιότερους οργανοπαίκτες, να μιλήσουν μαζί τους και να μαθητέψουν κοντά τους, καθώς και να μυηθούν στον πλούτο και την ποικιλία της αυθεντικής μουσικής παράδοσης του Αιγαίου.



Διοργάνωση:
Περιφέρεια Νοτίου Αιγαίου
Τμήμα Κοιν. Αλληλεγγύης Κυκλάδων - Δράσεις Πολιτισμού.

Σε συνεργασία με
τον Δήμο Θήρας
και το Μουσείο Ελληνικών Λαϊκών Μουσικών Οργάνων Φοίβου Ανωγειανάκη

Ο Όλιβερ Τουίστ ζητάει κι άλλη σούπα

της Μαριάννας Τζιαντζή
 
Λιγότερο κράτος, αλλά και λιγότερες (και πιο κακοπληρωμένες) θέσεις εργασίας φαίνεται ότι είναι η συνταγή για τη σωτηρία της Ελλάδας. Όπως είπε ο πρωθυπουργός στη Θεσσαλονίκη, ο στόχος του σήμερα είναι «να μην υπάρχει οικογένεια χωρίς τουλάχιστον έναν εργαζόμενο, να μην υπάρχει οικογένεια χωρίς εισόδημα».
Ας συμβιβαστούμε, λοιπόν, με την ιδέα ότι ο δεύτερος εργαζόμενος στο ίδιο σπίτι είναι πολυτέλεια και ότι η οικογένεια πρέπει να μοιράζεται τη μιζέρια και τη στέρηση. Από το «μαζί θα προχωρήσουμε», στο «μαζί θα υποφέρουμε». Και όποια οικογένεια γυρεύει δεύτερο μισθό, θυμίζει τον Όλιβερ Τουίστ στο άσυλο που τόλμησε να ζητήσει και άλλη σούπα και τιμωρήθηκε για την αυθάδειά του!
Στο φιλανθρωπικό αυτό ίδρυμα του 19ου αιώνα, τα ορφανά και άπορα παιδιά ζούσαν το μαρτύριο της αργής λιμοκτονίας, καθώς το διαιτολόγιό τους, σύμφωνα με τον Ντίκενς, περιλάβαινε ένα πιάτο αραιή σούπα τρεις φορές την ημέρα, ένα κρεμμύδι δύο φορές την εβδομάδα και μισό φραντζολάκι κάθε Κυριακή. Ένα μεγαλόσωμο αγόρι, που το μάτι του γυάλιζε από την πείνα, απείλησε τους συντρόφους του ότι αν δεν του έδιναν άλλο ένα πιάτο σούπα, θα έτρωγε το μικροκαμωμένο παιδί που κοιμόταν πλάι του. Έτσι, τα άπορα και ορφανά παιδιά έριξαν κλήρο και τελικά, έλαχε στον Όλιβερ Τουίστ να πει στο μάγειρα:

«Σας παρακαλώ, κύριε, θέλω λίγο ακόμα».

Όπως ο Όλιβερ είχε το θράσος να ζητήσει κι άλλη σούπα, έτσι και κάποιοι Έλληνες έχουν το θράσος να ζητούν εργασία για όλους! Μα σε ποιον αιώνα, σε ποια χώρα ζούμε;
«Αυτό το παιδί θα καταλήξει στην κρεμάλα», δήλωσε ο κ. Παπανδρέου – συγγνώμη, ο κύριος Λίμπκινς, μέλος του συμβουλίου του πτωχοκομείου προτού στείλει τον Όλιβερ στην απομόνωση.
Μια δουλειά για το παιδί μου, μια δουλειά για τον αδελφό μου, μια δουλειά για τη μάνα μου ή τον άνεργο πατέρα: Όλα αυτά τα μαξιμαλιστικά αιτήματα θα αντιμετωπιστούν από την κυβέρνηση με την ίδια αναλγησία που έδειχναν οι διεφθαρμένοι φιλάνθρωποι στη βικτοριανή Αγγλία... Μόνο που η τέχνη και η ιστορία δεν θα δικαιώσουν τα λιπαρά όρνια, αλλά τους σύγχρονους Όλιβερ που ζητούν δεύτερο πιάτο σούπα και εργασία για όλους.

Οδοστρωτήρας ΟΟΣΑ στα σχολεία


του Γιώργου Καλημερίδη
 
Σχολείο του άκρατου ανταγωνισμού, χωρίς κρατική χρηματοδότηση και με διευθυντές - μάνατζερ που θα βγαίνουν στη γύρα για εύρεση χρηματοδοτών οραματίζεται ο ΟΟΣΑ, με βάση πρόσφατη έκθεσή του. Αυτό στην πραγματικότητα είναι το σχολείο που αργά και μεθοδικά οικοδομεί η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ.


Στις αρχές Αυγούστου, κυκλοφόρησε η έκθεση του ΟΟΣΑ για την ελληνική εκπαίδευση με τον τίτλο «Μαθητές με υψηλή απόδοση και επιτυχημένοι μεταρρυθμιστές στην εκπαίδευση». Η έκθεση αποτελεί μέρος των συνολικών προτάσεων του ΟΟΣΑ για την πορεία της ελληνικής οικονομίας και των αναγκαίων μέτρων που πρέπει να ληφθούν στο δημόσιο τομέα και τις αγορές εργασίας για την αντιμετώπιση της καπιταλιστικής κρίσης. Άρα, οι εκπαιδευτικές προτάσεις του ΟΟΣΑ θα πρέπει να εξεταστούν μέσα από το πρίσμα της γενικής πολιτικής που προτείνουν διεθνείς καπιταλιστικοί οργανισμοί για τη συνολική ανασυγκρότηση του ελληνικού καπιταλισμού.

Από αυτήν την άποψη, η εκπαιδευτική παρέμβαση του ΟΟΣΑ έχει και συγκεκριμένη πολιτική στόχευση και ταξικό πρόσημο, παρά την προσπάθεια να εμφανιστεί, η τελευταία, με όρους απλής προβολής αυτονόητων μεταρρυθμιστικών πρακτικών που η ανωτερότητά τους έχει κριθεί από την επιτυχημένη εφαρμογή τους σε μια σειρά από χώρες.

Ο ΟΟΣΑ προβάλλει ένα συνολικό εκπαιδευτικό πρόγραμμα στο επίκεντρο του οποίου βρίσκεται η ανασυγκρότηση της δομής και των μορφών κρατικού ελέγχου της εκπαίδευσης, με βάση τις αρχές του ιδιωτικοοικονομικού μάνατζμεντ, με σκοπό την εφαρμογή πολιτικών μείωσης του κόστους της παρεχόμενης εκπαίδευσης και ενίσχυσης της ικανότητας του αστικού κράτους να ελέγχει το αποτέλεσμα της εκπαίδευσης, με στόχο την ανταπόκριση των εκπαιδευτικών διαδικασιών στις ανάγκες της διευρυμένης αναπαραγωγής του καπιταλιστικού καταμερισμού της εργασίας. Άρα, δεν έχουμε να κάνουμε με κάποιες επιμέρους αντιλαϊκές, αντιεκπαιδευτικές ανατροπές, αλλά με μια προσπάθεια συνολικής αλλαγής «εκπαιδευτικού παραδείγματος», καθώς το «νέο» σχολείο οφείλει όχι μόνο να ανταποκριθεί στις απαιτήσεις του κεφαλαίου και της αγοράς, αλλά και να υιοθετήσει στο εσωτερικό του τις ίδιες αρχές της επιχειρηματικότητας και του αγοραίου ανταγωνισμού.
Η έκθεση προσδιορίζει εξαρχής το γενικό πλαίσιο των μεταρρυθμιστικών της προτεραιοτήτων για την ελληνική εκπαίδευση, πλαίσιο που συγκροτεί ταυτόχρονα και μια συγκεκριμένη στρατηγική αναδιάρθρωσης. Σε περίοδο κρίσης το βασικό ζητούμενο για τους συντάκτες της έκθεσης είναι η αντιμετώπιση των «δυσλειτουργιών» του συστήματος, δηλαδή η συνολική του αποδοτικότητα σε σχέση με τις ανάγκες του κεφαλαίου και τους περιορισμούς της δημοσιονομικής πειθαρχίας και μόνο προοπτικά, εφόσον υπάρξει ανάκαμψη, ο στόχος θα πρέπει να είναι η ουσιαστική επένδυση στην εκπαίδευση. Με βάση αυτό το σκεπτικό, ο ΟΟΣΑ αποδέχεται την προώθηση των συγχωνεύσεων - καταργήσεων σχολικών μονάδων, την υποχρηματοδότηση της δημόσιας εκπαίδευσης και την ανάγκη να αυξηθεί η αναλογία των μαθητών ανά τάξη και το εργασιακό ωράριο των εκπαιδευτικών, χωρίς να διερευνά, παρά το επιστημονικοφανές ύφος της έκθεσής του, τις συνέπειες ενός τέτοιου προγράμματος από την άποψη της ποιότητας της παρεχόμενης εκπαίδευσης και των μορφωτικών ανισοτήτων.

Η αποδοχή της υποχρηματοδότησης δεν σχετίζεται ωστόσο μόνο με το ζήτημα της ποιότητας της δημόσιας εκπαίδευσης. Συγκροτεί και μια συγκεκριμένη μορφή κοινωνικής πειθάρχησης των εκπαιδευτικών και των σχολικών μονάδων στους στόχους της κρατικής πολιτικής για την εκπαίδευση. Οι περιορισμένοι πόροι και κυρίως η ανταγωνιστική χρηματοδότηση με βάση συγκεκριμένα κριτήρια (ανταπόκριση σε συγκεκριμένους στόχους μάθησης, «επιτυχημένη» αξιολόγηση, αυξημένες εγγραφές μαθητών κ.λπ.) διαμορφώνουν ένα ασφυκτικό περιβάλλον στην κατεύθυνση κάμψης των συλλογικών αντιστάσεων και της παράλληλης εμπέδωσης επιχειρηματικών συμφερόντων στην παροχή και διεύθυνση του δημόσιου σχολείου. Ταυτόχρονα, προωθείται μια ιδεολογία χαμηλών προσδοκιών γύρω από το τι πρέπει να περιμένει η κοινωνία από το δημόσιο τομέα γενικά, μετατρέποντας την εκπαίδευση από συλλογικό αγαθό σε ζήτημα ατομικής ευθύνης, σωστών επιλογών και υπεύθυνης ανταπόκρισης στις απαιτήσεις του συστήματος.

Στο επίκεντρο των αλλαγών βρίσκεται η διαχειριστική αυτονομία των σχολικών μονάδων. Σύμφωνα με τους συντάκτες της έκθεσης, οι προϋπολογισμοί, η πρόσληψη προσωπικού και η επιμόρφωσή του θα πρέπει να αποκεντρωθούν άμεσα στο πεδίο του σχολείου ή αντίστοιχα σε συμπλέγματα/ενότητες σχολικών μονάδων ανά περιοχή, προκειμένου να εξασφαλιστεί το κατάλληλο μέγεθος κάθε σχολικής μονάδας και ο «ορθολογικός» τρόπος χρήσης του εκπαιδευτικού προσωπικού. Προοπτικά, η χρηματοδότηση κάθε σχολείου θα πρέπει να βασίζεται στο αριθμό των εγγραφών του, έτσι ώστε να προωθηθεί ο ανταγωνισμός των σχολείων μεταξύ τους για την προσέλκυση «πελατών», δηλαδή των γονιών και των παιδιών τους. Με αυτό τον τρόπο, τα «καλά» σχολεία με υψηλές αποδόσεις θα αμείβονται με υψηλότερες εγγραφές, άρα και χρηματοδότηση, ενώ τα λιγότερο επιτυχημένα θα υποχρηματοδοτούνται, θα χάνουν εγγραφές και προοπτικά θα συγχωνεύονται ή θα καταργούνται. Κεντρική φιγούρα στο νέο αυτό τρόπο οργάνωσης της εκπαίδευσης είναι ο διευθυντής - μάνατζερ που με τις κατάλληλες ικανότητες διοίκησης εξασφαλίζει τη βιωσιμότητα της κάθε σχολικής μονάδας, αναζητεί επιπρόσθετους πόρους - χορηγίες, διασφαλίζει την πειθαρχία του εκπαιδευτικού προσωπικού στο «επιχειρησιακό πλάνο ανάπτυξης» του σχολείου και προσπαθεί να προσελκύσει «πελάτες» για το σχολείο του.

Η διαχειριστική αυτονομία συνεπώς των σχολικών μονάδων δημιουργεί τις προϋποθέσεις για την ταξική διαφοροποίηση των σχολείων, την επιβολή του ανταγωνισμού ως βασικής αρχής για την οργάνωση των εκπαιδευτικών πρακτικών και τη διαμόρφωση μιας συγκαλυμμένης εκπαιδευτικής αγοράς που επιβραβεύει τα «επιτυχημένα» σχολεία, τα οποία βρίσκονται πάντα σε μεσοαστικές περιοχές με αντίστοιχη μαθητική σύνθεση. Η αγορά και το επιχειρηματικό μάνατζμεντ ανάγονται, εν ολίγοις, σε κανονιστικές αρχές ρύθμισης όλου του εκπαιδευτικού συστήματος. Με αυτό τον τρόπο, τα μορφωτικά δικαιώματα επαναπροσδιορίζονται, με όρους αποτελεσματικών καταναλωτικών επιλογών μέσα στο πλαίσιο των διαφοροποιημένων σχολικών αγορών.

Η διαχειριστική αυτονομία των σχολικών μονάδων προϋποθέτει και την ελαστικοποίηση των εργασιακών σχέσεων των εκπαιδευτικών και τον αυστηρό επιθεωρητικό έλεγχο της εργασίας τους. Η αλλαγή στο καθεστώς προσλήψεων (με βάση συνεντεύξεις - πλάνα μαθημάτων, κατάθεση αιτήσεων πρόσληψης ανά σχολείο), η ανανέωση της επάρκειας των πανεπιστημιακών τίτλων κάθε εκπαιδευτικού μετά από ένα χρονικό διάστημα, η σύνδεση της επιμόρφωσης με τους στόχους του νέου σχολείου και την επαγγελματική εξέλιξη των εκπαιδευτικών, η συσχέτιση της αξιολόγησης των μαθητών με το εκπαιδευτικό έργο και ο ατομικός μισθός που θα υπολογίζεται με βάση την επίτευξη συγκεκριμένων στόχων προσδιορίζουν ένα εξοντωτικό εργασιακό περιβάλλον, με ανταγωνιστικές σχέσεις στο εσωτερικό των ίδιων των εκπαιδευτικών και με πιθανή την προοπτική των απολύσεων, μετά από συνεχείς αρνητικές αξιολογήσεις. Ο «επιτυχημένος» εκπαιδευτικός θα είναι αυτός που θα έχει εκείνες τις διδακτικές δεξιότητες για να μετατρέψει στους γενικούς στόχους του αναλυτικού προγράμματος σε συγκεκριμένα μετρήσιμα αποτελέσματα, χωρίς να διερευνά, απαραίτητα, το περιεχόμενο και τις ιδεολογικές προϋποθέσεις αυτών των γενικών στόχων.


Γενικευμένη αξιολόγηση
ΕΙΔΙΚΟ ΣΩΜΑ ΕΠΙΘΕΩΡΗΤΩΝ

Σχολείο διαρκών εξετάσεων

Η φιλελευθεροποίηση σε επίπεδο εργασιακών σχέσεων και η διαχειριστική αποκέντρωση που προβάλλει ο ΟΟΣΑ, συνοδεύονται από προτάσεις για την ενίσχυση του κρατικού ελέγχου στο πεδίο του αναλυτικού προγράμματος. Ειδικότερα, προτείνουν τη γενίκευση της αυτο-αξιολόγησης, η οποία θα πρέπει να συμπληρωθεί παράλληλα από ένα εξωτερικό σύστημα πολλαπλών ελέγχων και αξιολογήσεων. Θα πρέπει να καθιερωθεί ο εξωτερικός έλεγχος των σχολικών μονάδων από ειδικό σώμα επιθεωρητών κάθε τέσσερα χρόνια και να επιβληθούν εξωτερικές τυποποιημένες αξιολογήσεις μαθητών, σε βασικά στάδια της εκπαίδευσης τους, στα μαθήματα της γλώσσας, των μαθηματικών και των επιστημών, αξιολογήσεις οι οποίες θα πρέπει να συνδέονται άμεσα με την εκτίμηση του έργου τόσο των εκπαιδευτικών, όσο και των σχολείων. Ευρύτερα, προβάλλεται η αναγκαιότητα να υπάρξουν συγκεκριμένα ποσοτικά δεδομένα για κάθε διάσταση της σχολικής και διδακτικής πράξης, προκειμένου να ελέγχεται ο βαθμός επίτευξης των κεντρικών στόχων του αναλυτικού προγράμματος, δεδομένα τα οποία θα πρέπει να δημοσιοποιούνται, συγκροτώντας, παράλληλα, την «αντικειμενική» βάση της γονικής επιλογής σχολείου και της κρατικής επιβράβευσης των «πετυχημένων» σχολείων και εκπαιδευτικών.

Κατά συνέπεια, το σχολείο που οραματίζεται ο ΟΟΣΑ είναι ένα σχολείο διαρκών εξετάσεων, ποσοτικών δεδομένων, ταξινομήσεων και δεικτών μέτρησης, προκειμένου να εξασφαλιστεί ο κρατικός έλεγχος στο περιεχόμενο της εκπαίδευσης, με σκοπό τον προσανατολισμό των εκπαιδευτικών διαδικασιών συνολικά στις ανάγκες του κεφαλαίου. Την ίδια στιγμή, αυτή η εμμονή στο ποσοτικό και στα «αντικειμενικά» δεδομένα, ανάγει τα ζητήματα που σχετίζονται με τη σχολική γνώση σε προβλήματα απλής διαχείρισης δεδομένων και αντικειμενικών αξιολογήσεων, έξω από συμφέροντα, συγκρούσεις και ταξικές σχέσεις εξουσίας και ιδεολογικής κυριαρχίας. Η εξεταστικοκεντρική, τεχνοκρατική οπτική του ΟΟΣΑ επιδιώκει να νομιμοποιήσει συγκεκριμένες ταξικά καθοριζόμενες επιλογές στο αναλυτικό πρόγραμμα ως τις μόνες δυνατές και εφαρμόσιμες.
Σε μια άλλη συγκυρία, η έκθεση του ΟΟΣΑ θα ήταν μια ακόμη έκθεση γνωστών νεοφιλελεύθερων και νεοσυντηρητικών εκπαιδευτικών θέσεων. Σήμερα, το μεγαλύτερο μέρος των προτάσεων του υλοποιείται ήδη από την κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ. Υπό αυτή την έννοια, η συγκεκριμένη έκθεση προσδιορίζει τους όρους της ταξικής αντιπαράθεσης στο μορφωτικό πεδίο, αναδεικνύοντας ταυτόχρονα τις ιστορικές ευθύνες της Αριστεράς και ιδιαίτερα της επαναστατικής και ριζοσπαστικής πτέρυγάς της.

Πέμπτη 22 Σεπτεμβρίου 2011

Θα μας κόψουν το φως; Να τους αλλάξουμε τα φώτα!

ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑ ΠΟΛΙΤΩΝ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΑ ΧΑΡΑΤΣΙΑ
ΕΜΕΙΣ,
οι εργαζόμενοι - μισθωτοί της χώρας που αγωνιούμε για το καθημερινό μεροκάματο, οι άνεργοι και οι άνεργες που ψάχνουμε διεξόδους για την επιβίωση, οι νέες κι οι νέοι που αναζητούμε προοπτική για το μέλλον μας, οι συμβασιούχοι και οι συμβασιούχες που χρόνια μας εκμεταλλεύονται, οι ελεύθεροι επαγγελματίες και οι μικρομεσαίοι που βάζουμε λουκέτα και βλέπουμε να χάνονται οι κόποι μιας ζωής, οι άνθρωποι της γνώσης, της επιστήμης και του πνεύματος που βιώνουμε την κρίση των αξιών, οι αγρότες και οι αγρότισσες που βλέπουμε την περιφέρεια να μαραζώνει,

Όλοι εμείς που παράγουμε τον πλούτο αυτής της χώρας
Έχουμε πλέον καταλάβει τι σημαίνει για κάθε ένα ξεχωριστά και για ολόκληρη την κοινωνία το νέο εθνικό όραμα του πρωθυπουργού του μνημονίου «ένας εργαζόμενος σε κάθε οικογένεια» !
Οι «έκτακτες εισφορές», οι «εργασιακές εφεδρείες» (βλ. απολύσεις), οι περικοπές των εισοδημάτων, το ξεπούλημα της δημόσιας περιουσίας, είναι πλευρές της καταστροφικής αντικοινωνικής πολιτικής της κυβέρνησης.

Ο κεφαλικός φόρος των «πολυεκκαθαριστικών» (ειδική εισφορά αλληλεγγύης, έκτακτη εισφορά και τέλος επιτηδεύματος), καθώς και η τελευταία ανάλγητη απόφαση για ειδικό τέλος στα ακίνητα ξεπερνά κάθε προηγούμενο ! Μετά την κατάσχεση των εισοδημάτων μας, τώρα δημεύουν και την πρώτη κατοικία μας !
Δηλώνουμε την αποφασιστικότητα και την θέλησή μας να αγωνιστούμε ώστε να αποσυρθούν όλα τα φορομπηχτικά, παράνομα και βάρβαρα μέτρα, που εξευτελίζουν εργαζόμενους, οικογένειες, ολόκληρη την κοινωνία.
Στηρίζουμε και συμμετέχουμε στην ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑ ΠΟΛΙΤΩΝ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΑ ΧΑΡΑΤΣΙΑ. Συντονιζόμαστε με τις κοινωνικές συλλογικότητες,  τα εργατικά συνδικάτα, τους επιστημονικούς συλλόγους, τους νομικούς φορείς, ώστε να αποσυρθούν όλα τα χαράτσια.
Κανείς μόνος του στην κρίση και την επίθεση που δεχόμαστε! Να φορολογηθεί το μεγάλο κεφάλαιο! Να πληρώσουν οι τράπεζες!

ΔΕΝ ΠΗΡΩΝΟΥΜΕ ΓΙΑΤΙ ΔΕΝ ΠΡΕΠΕΙ, ΔΕΝ ΘΕΛΟΥΜΕ, ΔΕΝ ΕΧΟΥΜΕ !

ΔΕΝ ΠΛΗΡΩΝΟΥΜΕ ΤΗΝ ΚΡΙΣΗ !
 ΔΕΝ ΠΛΗΡΩΝΟΥΜΕ ΤΑ ΧΑΡΑΤΣΙΑ  !

Κάτω η κυβέρνηση

Πέτρος Νομικός (μέλος της ΕΛΜΕ Α ΚΥΚΛΑΔΩΝ)

Συνάδελφοι
             Είμαστε μάρτυρες του τέλους μιας εποχής. Ο κόσμος στον οποίο μεγαλώσαμε δεν υπάρχει πια. Είναι το πρώτο πράγμα , που όλοι όσοι έχουν το κεφάλι τους έξω από τη άμμο βλέπουν πλέον ολοκάθαρα. Δεν είναι πολύς καιρός -  μόλις ενάμισι χρόνο πριν-  που σ'  αυτήν εδώ την αίθουσα κάποιοι συνάδελφοι του ΠΑΣΟΚ μας σήκωναν το δάκτυλο: «Προσέξτε που κινδυνο­λογείτε για τους μισθούς μας, γιατί με την μείωση της φορολογίας θα έχουμε αύξηση των μισθών μας και τότε θα τρέχετε να κρυφτείτε». Πόση απόσταση μας χωρίζει από αυτήν την αυταπάτη! Αστρονομική! Σήμερα πια διαβάζεις απίστευτα πράγματα:
Ο Καρατζαφέρης από τη ΔΕΘ μας είπε ότι για όλα φταίνε οι ξένοι και θα τους διώξει μόλις τρου­πώσει στην κυβέρνηση. «Και καλά, ποιος θα μαζεύει τη σοδειά;» τον ρωτάει δημοσιογράφος. « Θα στείλω με το στανιό δημόσιους υπαλλήλους που είναι αργόσχολοι» απαντά. Γραφικότητες; Δυστυ­χώς όχι διότι ο Ούγγρος πρωθυπουργός Victor Orban εξεπόνησε ένα «Ουγγρικό σχέδιο εργασίας»  που θα γίνει άνετα νόμος καθόσον συμβαίνει ο κ. Orban να διαθέτει και την απόλυτη πλειοψηφία στο κοινοβούλιο. Σύμφωνα με αυτό, οι άνεργοι θα επιδοτούνται μόνο για τρεις μήνες και στη συ­νέχεια, εάν θέλουν να συνεχίσουν να παίρνουν το επίδομα που είναι το 40% του Ουγγρικού κα­τώτατου μισθού ήγουν 104 μηνιαίως,  θα πρέπει να ενταχθούν στο πρόγραμμα  Αυτό το  Ουγγρικό λοιπόν σχέδιο εργασίας προβλέπει ότι οι άνεργοι θα εκτελούν βαρειές χειρωνακτικές εργασίες σε δημόσια έργα όπως κατασκευή, ή επισκευή φραγμάτων, λιμνών, ποδοσφαιρικών γηπέδων και δρόμων, ή και την εκσκαφή τάφρων, θα ζουν σε τροχόσπιτα και θα παρακολουθούνται από …συ­νταξιούχους αστυνομικούς. «Στο μέλλον, τα φράγματα δεν θα κατασκευάζονται με τη τεχνολογία της δεκαετίας του 2000, αλλά με το …χέρι», εξήγησε ο πρωθυπουργός, ξεναγώντας Κινέζους υπο­ψήφιους επενδυτές. Οι άνεργοι θα στέλνονται σε έργα οπουδήποτε στην χώρα, ακόμη και πολύ μα­κριά από το σπίτι τους, ακόμη και αν έχουν οικογένεια. Οι άνεργοι μπορούν επίσης να δανείζονται σε ιδιωτικές εταιρείες τους είπε, και οι Κινέζοι εχάρησαν τα μάλα στην προοπτική των τσάμπα ερ­γατών. Η Ουγγαρία αν δεν το ξέρετε είναι μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Προβλέπεται το σχέδιο να ονομαστεί «καλή πρακτική» κατά τα Ευρωπαϊκά κορακίστικα και να λανσαριστεί και στα υπόλοιπα κράτη μέλη προσαρμοσμένο κατά περίπτωσιν. Η Μέρκελ ας πούμε δεν θα κρατηθεί να μην  ονομάσει το σχέδιο  «Arbeit macht frei»
             Βρισκόμαστε στην δίνη μιας καπιταλιστικής κρίσης που έχει ξεσπάσει σε παγκόσμιο επίπεδο και ετοιμάζεται για την δεύτερη και ακόμα μεγαλύτερη βουτιά της. Double-dip το λένε. Ίσως δεν υπάρχει πιο εναργές παράδειγμα για να περιγράψει κανείς τi συμβαίνει από αυτό της βιο­μηχανίας οπτικών ινών. Μέχρι να σκάσει η φούσκα των διαδικτυακών εταιρειών , σε ολόκληρη τη Γη είχαν τοποθετηθεί ένας απίστευτος αριθμός οπτικών ινών. Τόσες, που σήμερα δεν χρησιμοποιεί­ται παρά μόνο το 1% από αυτές. Αν όλοι οι άνθρωποι του πλανήτη μιλούσαν ασταμάτητα στο τη­λέφωνο επί ένα χρόνο θα προέκυπτε ένας όγκος πληροφορίας που θα δεν θα χρειαζόταν παρά μερι­κές ώρες να διεκπεραιωθεί. Τεράστια σπατάλη πόρων; Ναι , αλλά ο καπιταλισμός ζητά μόνο το κέρδος. Δεν θα αγοράσει κανείς οπτικές ίνες;  Και βέβαια όχι. Αυτό συνέβη σε όλους τους κλάδους εν χορώ , ταυτόχρονα, με μεγάλη σφοδρότητα και ονομάζεται καπιταλιστική κρίση. Τα αφεντικά δεν χρειάζονται πλέον εργατικά χέρια, απολύουν. Τώρα αν εσύ πεινάσεις δεν έχει σημασία. Ο σκο­πός είναι το κέρδος κι όχι αν θα ζήσει ο εξ ορισμού τεμπέλης βλαξ και ανεπρόκοπος εργαζόμενος,  ο κοπρίτης κατά την Παγκάλειο ρήση,
Σ' αυτόν τον ντουνιά  τα πράγματα δεν είναι πράγματα, αλλά εμπορεύματα. Για να σχετιστείς με τους άλλους ανθρώπους πρέπει να κατέβεις στην αγορά, να αγοράσεις ή να πουλήσεις εμπορεύμα­τα. Πράγματα που έχουν κατασκευαστεί μόνο και μόνο για να ανταλλαχτούν. Μια και οι ανταλλα­γές λοιπόν είναι μεταξύ ίσων σε αξία εμπορευμάτων, από που προκύπτουν τα ολοένα και αυξα­νόμενα κέρδη των καπιταλιστών; Υπάρχει μια θεμελιώδης κλεψιά. Υπάρχει ένα εμπόρευμα που δεν πληρώνεται παρά κατά ένα μέρος του: Η εργατική δύναμη. Η αστική τάξη λοιπόν ως τέτοια, καρ­πώνεται ένα πράγμα που λέγεται υπεραξία. Από αυτήν διαθέτει ένα μέρος της για άμεσους μισθούς ( τα καθαρά στο χέρι) ένα μέρος για έμμεσους μισθούς (υγεία και ασφάλιση) ένα τρίτο μέρος για την διατήρηση των προνομίων της ( δικηγόροι, επιστάτες, διευθυντές, πουλημένοι συνδικαλιστές, στρατός, αστυνομία, εκπαίδευση) και το υπόλοιπο πάει στην Ελβετία. Τώρα όταν τα πράγματα σφί­ξουν και τα εμπορεύματά σου δεν πουλιούνται, σαν  καλό αφεντικό αρχίζεις τις περικοπές λάου λάου και ο Θεός όπως πάντα βοηθός μην οργανωθούν οι αποκάτω κι αρχίσουν τις απεργίες και τις ταραχές και πάρουν χαμπάρι ότι μπορούν και χωρίς αφεντικά.
ñ  Μείωση της δαπάνης για άμεσους μισθούς: Απολύσεις, μειώσεις μισθών, επισφαλής εργα­σία, εκ περιτροπής εργασία, εθελοντισμός . . .  Δόξα τω Γιαραμπή ιδέες υπάρχουν. Ο κ. Orban που λέγαμε, είχε μια φαεινή. Σπεύσατε!
ñ  Μείωση της δαπάνης για έμμεσους μισθούς: Κλείνουμε τα νοσοκομεία, δεν δίνουμε φάρμα­κα δεν πληρώνουμε εξετάσεις, καταργούμε τις συντάξεις. Κι αν πεθάνουν καμπόσοι, μικρό το κακό. Κατά κανόνα πεθαίνουν κυρίως οι γέροι, τα μικρά παιδιά και  οι ασθενέστεροι όλοι άχρηστοι για την παραγωγή, άσε που δεν υπάρχει ανάγκη εργατικών χεριών.
ñ  Μείωση της δαπάνης για εκπαίδευση. Γιατί να εκπαιδεύσεις κόσμο όταν δεν τον χρειάζεσαι για την παραγωγή σου; Κορόιδο είσαι;  Κλείσε τα σχολεία, διώξε δασκάλους και πάρε στη θέση τους επισφαλείς, φόρτωσε τα έξοδα λειτουργίας των σχολείων που θα απομείνουν στους δήμους δηλαδή στον ίδιο τον κουτσό άμεσο μισθό και κράτα την υπεραξία σου. Οι καιροί είναι δύσκολοι!
             Η Αννούλα τώρα έχει το δύσκολο καθήκον να εφαρμόσει όλα τούτα στην παιδεία. Γι αυτό χρειάζεται και την συνδρομή της ΝΔ και του ΛΑΟΣ και τριγυρίζει με τον Άδωνι Γεωργιάδη αλα μπρατσέτα στα σχολεία. Μπροστά λοιπόν σε όσους έχουν το κεφάλι έξω από την άμμο του φόβου θα αναδυθεί από τον βούρκο του σκοταδισμού η απαίσια μορφή του φθηνού σε περιεχόμενο σχολείου το οποίο θα λειτουργεί με ιδιωτικοοικονομικούς όρους, με εκπαιδευτικούς - κακοπληρω­μένους τεχνικούς, με γονείς - πελάτες και μαθητές - καύσιμη ύλη. Έχουμε και λέμε:
Βήμα πρώτον:   Κλείνεις σχολεία στοιβάζοντας τους μαθητές σε μεγάλα τμήματα. Τώρα αν δεν φτάνουν οι καρέκλες, ε, ας δείξουν την εφευρετικότητά τους οι δάσκαλοι Σε δόσεις όμως για να μην έχουμε αντιδράσεις. Τη μία χρονιά το 2ο Λύκειο Σύρου την άλλη τα γυμνάσια Σύρου.
Βήμα δεύτερον: Ξεφορτώνεσαι εκπαιδευτικούς. Εδώ η Αννούλα έγραψε διατριβή επί υφηγεσία:
             Στέλνεις μια εγκύκλιο στις Περιφέρειες να σου ετοιμάζουν κάθε χρόνο καταλόγους υπεραρίθμων (οι φετινές είναι ήδη έτοιμες)  και πλέον έχεις δύο επιλογές. Είτε τους ρίχνεις στην εργα­σιακή εφεδρεία, είτε τους στέλνεις με κατακρεουργημένο μισθό σε άλλη περιφέρεια οπότε πα­ραιτούνται μόνοι τους γιατί δεν μπορούν να συντηρούν δυο σπίτια. Παράλληλα αφήνεις φλου το ποιος είναι και ποιος δεν είναι υπεράριθμος. Θα καθαρίζουν τα ΠΥΣΔΕ που ξέρουν ποιος είναι και ποιος δεν είναι αρεστός και νομοταγής. Απολύεις πρώτα τον ατίθασο με την ανοχή του προσκυνη­μένου και μετά τον προσκυνημένο που είναι πλέον πρόβατο επί σφαγήν.  Χώρια που αν τους έχεις κι ασχολούνται με το ποιος θα φάει ποιον δεν τρώνε εσένα!
             Αυξάνεις το ωράριο και  επιβάλλεις ασφυκτικό πειθαρχικό έλεγχο. Δημιουργούνται λέει το καινούργιο σχέδιο νόμου, το σχολικό συμβούλιο και το συμβούλιο της ομάδας σχολείων που συνεδριάζουν εκτός ωραρίου, τα απογεύματα 17:00 με 20:30, όπως κάνει και ο σύλλογος διδα­σκόντων , όπως κάνουν και οι «τομείς» - ομάδες ειδικοτήτων στις οποίες χωρίζονται τα σχολεία. Και πρωί και  απόγευμα λοιπόν οι καθηγητές στο σχολείο και η απουσία είναι πειθαρχικό παράπτω­μα. Κάμποσοι θα απολυθούν ως απείθαρχοι και ποιος θα τους υπερασπιστεί;
             Κόβεις τις προσλήψεις. Φτηνότεροι οι αναπληρωτές και οι ωρομίσθιοι. Για να δου­λέψει βέβαια, πρέπει να εγκλωβίσεις τους μόνιμους εκεί όπου δεν θα πάνε οι ωρομίσθιοι. Μετα­θέσεις λοιπόν, μόνο σε οργανικά κενά (υπολογισμένα με τμήματα μαμούθ και καταργημένα σχο­λεία) και μηδενισμός μορίων κάθε φορά.
             Σκαρώνεις προγράμματα «εθελοντισμού» από ανέργους – αδιόριστους εκπαιδευτι­κούς για να κάνουν ΠΔΣ, τμήματα ένταξης κλπ. Στα ευρωπαϊκά κορακίστικα εθελοντής είναι όποιος δουλεύει με λιγότερα από 500€ χωρίς ασφάλιση. Τώρα αν προκύψει κανένα κενό στο κανο­νικό πρόγραμμα και δεν στείλεις ούτε καν ωρομίσθιο, θα βρεθούν διευθυντές που ναι μεν «τα βλέπουν τα στραβά», αλλά «το σχολείο πρέπει να λειτουργήσει» και θα ζητήσουν κάποιον «εθελο­ντή». Τότε τους ευλογείς και άντε να σου κουνηθούν οι μόνιμοι εκπαιδευτικοί όταν δίπλα τους δου­λεύει ,προσφέροντας την ίδια δουλειά, ο «εθελοντής» με 499 €, καθώς εσύ θα μειώνεις ολοένα τον μισθό τους προς τα 499€ αλλά με ασφάλιση του ΟΠΑΔ τυχεράκηδες και ίσως, ίσως λέμε,  μονι­μότητα υπό τον όρο του ραγιαδισμού.
Βήμα τρίτον:  Κουτουπώνεις τους μαθητές και αυριανούς εργάτες.
Όταν ο καπιταλισμός ήταν σε ανάπτυξη έλεγες: Η παιδεία είναι δικαίωμα του λαού (γιατί η παρα­γωγή απαιτούσε εκπαιδευμένο εργατικό και στελεχικό δυναμικό για τις επιχειρήσεις) και είναι υπο­χρέωση του κράτους ( δηλαδή ένα μέρος της υπεραξίας που σφετεριζόμαστε - χωρίς να το παρα­κάνουμε κιόλας - θα πάει για την παιδεία).
Τώρα όμως ο καπιταλισμός είναι σε κρίση και λες. Η παιδεία είναι προσωπική επένδυση του καθε­νός. Ο εργάτης , ως κάτοχος ενός εμπορεύματος που είναι η εργατική του δύναμη και το οποίον προσφέρεται σε πολύ μεγαλύτερες ποσότητες από όση είναι η ζήτηση, πρέπει να κάνει το εμπόρευ­μα αυτό όσο το δυνατόν ελκυστικότερο αν θέλει να το πουλήσει. Να ξέρει 5 ξένες γλώσσες υπολο­γιστές, να έχει αυτοκίνητο να είναι εμφανίσιμος, να ξέρει και την συγκεκριμένη μηχανή που έχω στο εργοστάσιό μου και ...και ....«Η κοινωνία της γνώσης» είναι ο ευφημισμός για την εκπαί­δευση  με έξοδα του εκπαιδευόμενου. Πού ακούστηκε να πλη­ρώνει ο αγοραστής την παραγωγή του εμπορεύματος – εργατικής δύναμης! Δεν φτάνει που την αγοράζει κιόλας!
Έτσι, καταργείς τα πτυχία των πανεπιστημιακών τμημάτων, κλείνεις πανεπιστήμια επιβάλλεις δίδα­κτρα στα υπόλοιπα, καταργείς τη φοιτητική μέριμνα, φυτεύεις manager – επιχειρηματίες για διοι­κητές των πανεπιστημίων και τοπικούς παράγοντες  «εγνωσμένου κύρους» (άλλος ευφημισμός για τα τοπικά αφεντικά)  στα σχολικά συμβούλια και στα συμβούλια των ομάδων σχολείων.
Βήμα τέταρτον:  Μπάτσοι, μπάτσοι παντού. Στα πανεπιστήμια και πάλι το σπουδαστικό της ασφάλειας  χωρίς το εμπόδιο του ασύλου. Στα σχολεία  το νομοσχέδιο προβλέπει  εκπόνηση σχεδί­ων αντιμετώπισης κρίσεων δηλαδή καταλήψεων, αποχών μαθητικών κινητοποιήσεων. . ..
Προσλήψεις μπάτσων και άλλων μπάτσων ακόμα, με αντίστροφη μνημονιακή αναλογία: Ένας φεύ­γει δέκα προσλαμβάνονται. Το τελικό επιχείρημα της κυρίαρχης ιδεολογίας είναι άλλωστε το πι­στόλι του μπάτσου.
Βήμα πέμπτον:  Προσεύχεσαι σε όλους τους αγίους που ξέρεις: ΔΑΚΕ, ΠΑΣΚ, Παπαχρήστο, Πεππέ , Αλεβυζάκη να κρατήσουν τους καθηγητές καθηλωμένους στα «εκπαιδευτικά αιτήματα» στην αλληλοφαγωμάρα και στις απεργίες-πυροτεχνήματα.
Συνάδελφοι φτάνει πια!                       Για όσους επιμένουν να κρατάνε το κεφάλι έξω από την άμμο, δύο πράγματα πρέπει να γίνουν και μάλιστα τώρα!
Πρώτα να τρέξουμε στο σωματείο μας, να απεργήσουμε μαζικά, για να πετάξουμε από την ΟΛΜΕ  τους κυβερνητι­κούς συνδικαλιστές της ΔΑΚΕ και της ΠΑΣΚ. Να πάρουμε πίσω την ομοσπονδία μας. Να πάρουμε τα πράγματα στα χέρια μας.
Δεύτερο να απορρίψουμε την ιερεμιάδα των συνήθων αιτημάτων. Απορρίπτουμε συνολικά και όλη την κυβερνητική πολιτική. Κάθε της λέξη, τελεία, κόμμα.  Υπερασπιζόμαστε το δικαίωμα των παιδιών μας να επιβιώσουν. Δεν θέλουμε να βελτιωθεί η πολιτική τους. Θέλουμε να φύγουν. Έχουμε ένα και  μοναδικό αίτημα : Κάτω η κυβέρνηση του κεφαλαίου, της ΕΕ, του ΔΝΤ. Κάτω κάθε κυβέρνηση του ιδίου φυράματος.Να οργανώσουμε απεργιακές επιτροπές και να περιφρουρήσουμε την απεργία μας. Κανένας απερ­γοσπάστης δεν περνάει την πύλη των σχολείων. Όλοι στους δρόμους!