Τετάρτη 14 Μαρτίου 2012

ΣΤΕΛΙΟΣ ΒΑΜΒΑΚΑΡΗΣ «Το μπουζούκι του Μάρκου μιλά στην καρδιά του Έλληνα»

Συνέντευξη στον Απόστολο Χατζηπαρασκευαΐδη

Συναντήσαμε το Στέλιο Βαμβακάρη στην Ερμούπολη, λίγες ώρες πριν την έναρξη της πρώτης συναυλίας - αφιέρωμα στον πατέρα του Μάρκο Βαμβακάρη, που δόθηκε στο θέατρο ΑΠΟΛΛΩΝ (27/9/02) με τη συμμετοχή του Γιώργου Νταλάρα και του Δομένικου Βαμβακάρη.

Ο συνομιλητής μας κάνει λόγο στη συνέντευξη που ακολουθεί για δικαίωση του Μάρκου, 30 χρόνια από το θάνατό του, αναφέρεται στη σχέση με τον πατέρα του αλλά και στη σχέση του με τη Σύρο.

Ολόκληρη η συνέντευξη έχει ως εξής:





- Πώς αισθάνεστε για τη συμμετοχή σας στις συναυλίες - αφιερώματα στο
Μάρκο Βαμβακάρη;
   - Αποτελούν οι συναυλίες αυτές μια δικαίωση για το Μάρκο, ο οποίος
συνήθιζε να μου λέει: «Θα δεις ποιος είναι ο πατέρας σου μετά το θάνατό
μου». Δικαιώνεται, λοιπόν, 30 χρόνια από το θάνατό του με την τιμή που
του κάνει η πολιτεία, το υπουργείο Αιγαίου, ο Γιώργος Νταλάρας. Ο Μάρκος
αναγνωρίζεται ως πατριάρχης του ρεμπέτικου, ως δάσκαλος και πρωτοπόρος
του μπουζουκιού.

- Κάποιοι υποστηρίζουν ότι το ρεμπέτικο εκφράζει μόνο το λούμπεν
προλεταριάτο.
   - Αυτά τα λένε κάποιοι που έχουν συμφέροντα. Η μουσική είναι μία και
αγκαλιάζει όλους τους ανθρώπους. Το μπουζούκι του Μάρκου μιλά στην
καρδιά του Έλληνα.

- Κι όλα ξεκίνησαν από τη Σύρο...
   - Όλα ξεκίνησαν από τη Σύρο, από το Σκαλί, το Δανακό, το Πισκοπειό.
Στη Σύρο γεννήθηκε και μεγάλωσε αλλά είχε και τα πρώτα μουσικά του
ακούσματα ο Μάρκος. Για πρώτη φορά άκουσε μπουζούκι από τον Βαφέα, τον
κουρέα της Άνω Σύρου. Έφυγε από το νησί 17-18 χρονών, γιατί είχε πετάξει
μια πέτρα από την Άνω Σύρο και είχε βουλιάξει η στέγη ενός σπιτιού. Για
να μην τον πιάσουνε, έφυγε και πήγε λαθρεπιβάτης στον Πειραιά. Και μιας
και μιλάμε για τη Σύρο, αξίζει να πούμε ότι η «Φραγκοσυριανή» έχει
φτάσει τις 400 εκτελέσεις διεθνώς. Αυτό και μονό δείχνει την απήχηση του
Μάρκου.

- Υπάρχουν πτυχές της ζωής του που δεν έχουν δει το φως της
δημοσιότητας;
   - Βέβαια, δεν είναι μόνο όσο είχε πει στην Αγγέλα Κάιλ στην
αυτοβιογραφία του. Σε λίγο χρόνο θα εκδοθεί ένα δικό μου βιβλίο που
αναφέρεται στον πατέρα μου. Στο βιβλίο αυτό αναφέρομαι και στα χρόνια
που ο Μάρκος δεν μπορούσε ν' ασχοληθεί με το μπουζούκι. Ήταν η εποχή που
είχε παραμορφωτική αρθρίτιδα και έπρεπε να πάει στην Ικαρία να κάνει
μπάνια. Ήταν δύσκολες εποχές, γιατί τα χέρια του είχαν πάθει ζημιά και
δεν μπορούσε να παίξει μπουζούκι, ενώ έπρεπε να συντηρήσει την
οικογένειά του. Αυτά τα χρόνια με σημάδεψαν.

- Τι θα λέγατε σ' αυτούς που δεν έχουν ακούσει τραγούδια του Μάρκου;
   - Ίσως κάποιοι να θεωρούν τα τραγούδια του Μάρκου «βαριά». Για να
ασχοληθείς με το Μάρκο πρέπει «να την έχεις ακούσει». Ο στίχος του και η
μουσική του είναι ολόκληρη φιλοσοφία. Ο Μάρκος είναι αυθεντικός. Μπορεί
να μην είχε πάει σχολείο, είναι όμως μεγάλος μάστορας. Ο Νέαρχος
Γεωργιάδης έγραψε ότι ο Μάρκος συνεχίζει την μουσική παράδοση του
Βυζαντίου, είναι ο τελευταίος μελωδός.

- Απ' ότι γνωρίζουμε διασώζονται πολλά τραγούδια του Μάρκου, τα οποία
δεν μελοποιήθηκαν. Πώς θα αξιοποιηθεί αυτό το πολύτιμο υλικό;
   - Πράγματι, υπάρχουν πολλά τραγούδια του Μάρκου ανέκδοτα. Γι' αυτά
κάνω λόγο στο βιβλίο μου «Η ζωή με το Μάρκο». Τα τραγούδια του που μου
αρέσουν τα μελοποιώ.

- Πιστεύετε ότι στη γενέτειρα του Μάρκου, τη Σύρο, έχουν γίνει αρκετά
για να τιμηθεί το όνομά του;
   - Οι συριανοί λατρεύουν το Μάρκο και τραγουδούν τα γραγούδια του. Για
το Μουσείο Μάρκου Βαμβακάρη, που βρίσκεται στην Άνω Σύρο, μας ζητήθηκαν
και προσφέραμε κάποια πράγματα του Μάρκου, όμως αυτό είναι κλειστό.
Επίσης η πλατεία Μάρκου Βαμβακάρη, που βρίσκεται στη γειτονιά που
μεγάλωσε ο Μάρκος, έχει μετατραπεί σε ουζερί και η προτομή του δεν
φαίνεται.

- Η σκιά του Μάρκου πόσο βάρυνε την προσωπική σας καλλιτεχνική πορεία;
   - Ως μουσικός έχω συνεργαστεί με τη Σ. Μπέλλου, τον Γ. Νταλάρα, τη Β.
Μοσχολιού, τον Ν. Ξυλούρη κ.ά. Έχω γράψει μουσική σε ταινία του Γ.
Πανουσόπουλου και έχω συνεργαστεί στις ηχογραφήσεις πολλών καλλιτεχνών,
θέλω όμως να πιστεύω ότι βαδίζω στα βήματα του Μάρκου. Η ενασχόλησή μου
με τη μουσική και το μπουζούκι είναι για μένα μια αποστολή, γιατί η
μουσική ενώνει τους ανθρώπους.

- Πιστεύετε, τέλος, ότι το ρεμπέτικο τραγούδι έχει μέλλον;
- Κάποιοι μιλούν για το θάνατο του ρεμπέτικου, όμως η πραγματικότητα
τους διαψεύδει. Το ρεμπέτικο όμως γοητεύει τους νέους ανθρώπους, κι αυτό
αποδεικνύεται από τις ρεμπέτικες κομπανίες, που έχουν δημιουργηθεί στο
εξωτερικό και οι οποίες παίζουν τραγούδια του Μάρκου.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.